Mijo Crnoja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mijo Crnoja
Data i miejsce urodzenia

1967
Jajce

Zawód, zajęcie

funkcjonariusz służb mundurowych, dyplomata

Alma Mater

Uniwersytet w Zagrzebiu

Stanowisko

minister ds. weteranów (2016)

Partia

Chorwacka Wspólnota Demokratyczna

Mijo Crnoja (ur. 1967 w Jajcach) – chorwacki funkcjonariusz służb mundurowych i dyplomata, od 22 do 28 stycznia 2016 minister ds. weteranów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się w Đakovie. Od 1990 służył w jednostce antyterrorystycznej policji ATJ Lučko, doszedł do stopnia pułkownika. W latach 90. uczestniczył w wojnie w Chorwacji, biorąc udział m.in. w obronie i wyzwoleniu miasta Jajce[1]. Później uzyskał status inwalidy wojennego[2]; odznaczano go także medalami. Następnie ukończył studia z zakresu dziennikarstwa oraz inżynierii ruchu lądowego na Uniwersytecie w Zagrzebiu[1]. Pracował m.in. w ambasadzie Chorwacji w Albanii[3]. Od 2008 na emeryturze[2].

22 stycznia 2016 powołany na stanowisko ministra ds. weteranów w rządzie Tihomira Oreškovicia z rekomendacji Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej. Zrezygnował z niego już 6 dni później, stając się wówczas najkrócej urzędującym ministrem w historii kraju[4]. Doszło do tego po ujawnieniu, że w celach podatkowych zameldował się pod innym adresem niż faktyczne miejsce zamieszkania, a także po upublicznieniu kilku przypadków przemocy (m.in. zatrzymano go za uderzenie kierowcy autobusu podczas pracy w Albanii)[3].

Żonaty, ma czworo dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Tko je Mijo Crnoja, novi ministar branitelja?. dnevnik.hr, 21 stycznia 2016. [dostęp 2020-06-11]. (chorw.).
  2. a b Crnoja priznao: Bio sam invalid neposoban za rad, sve do ulaska u Vladu. index.hr, 27 stycznia 2016. [dostęp 2020-10-03]. (chorw.).
  3. a b Veterans Affairs Minister Mijo Crnoja Under Pressure to Resign. total-croatia-news.com, 26 stycznia 2016. [dostęp 2024-02-13]. (ang.).
  4. Mijo Crnoja je ministar s najkraćim stažem u Vladi ikad, a ovo je pet važnih izjava nakon njegove ostavke. telegram.hr, 29 stycznia 2016. [dostęp 2020-06-11].