Mike Obiku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mike Obiku
Pełne imię i nazwisko

Michael Edirin Obiku

Data i miejsce urodzenia

24 września 1968
Warri

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1987 Flash Flamingoes 29 (13)
1988 Iwuanyanwu Nationale 5 (4)
1989 CS Marítimo 0 (0)
1989–1992 Anorthosis Famagusta 69 (33)
1992–1996 Feyenoord Rotterdam 71 (23)
1994 Helsingborgs IF (wyp.) 14 (9)
1997 RCD Mallorca 26 (14)
1997–1998 Avispa Fukuoka 23 (13)
1998–1999 AZ Alkmaar 13 (2)
1999–2000 Anorthosis Famagusta 21 (14)
2000–2001 APOEL Nikozja 0 (0)
W sumie: 271 (125)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988–1993  Nigeria 4 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Michael (Mike) Edirin Obiku (ur. 24 września 1968 w Warri) – nigeryjski piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Obiku zaczynał swoją piłkarską karierę w zespole Flash Flamingoes. W barwach tego klubu zadebiutował w pierwszej lidze w 1986 roku w wieku 18 lat i w premierowym sezonie strzelił 6 goli dla swojego klubu. W drużynie „Flamingów” grał też w kolejnym sezonie, w którym zdobył 7 goli. Na początku roku 1988 Obiku przeszedł do zespołu Iwuanyanwu Nationale, w którym przez pół roku zdobył 4 gole.

Latem 1988 Obiku trafił do portugalskiego CS Marítimo. Problemy z kontraktem oraz licencją spowodowały, że Obiku nie mógł grać w oficjalnych meczach i przez cały sezon 1988/1989 grał jedynie w sparingach. Taki obrót sytuacji spowodował, że w letnim oknie transferowym 1989 Obiku wyjechał na Cypr i stał się zawodnikiem Anorthosisu Famagusta. W sezonie 1989/1990 zdobył 6 goli, w sezonie 1990/1991 – 11 goli, a rok później – 16. W tym ostatnim sezonie wywalczył wicemistrzostwo Cypru z klubem z Larnaki.

Latem 1992 Obiku został kupiony przez Feyenoord Rotterdam. Do Rotterdamu ściągnął go trener Willem van Hanegem i miał wówczas walczyć o miejsce w ataku z takimi zawodnikami jak Gaston Taument czy John van Loen. W Eredivisie Obiku zadebiutował 12 sierpnia 1992 w przegranym 0:1 meczu z PSV Eindhoven. Nigeryjczyk był jednak głównie rezerwowym, ale, pomimo że pojawił się na boisku w 21 meczach, to zdołał zdobyć 7 goli w sezonie. Feyenoord na koniec sezonu z 2 punktami przewagi nad PSV wywalczył mistrzostwo Holandii. Latem 1993 do Feyenoordu przyszedł Szwed Henrik Larsson i Obiku stał się czwartym napastnikiem w hierarchii. Zagrał w 16 ligowych meczach i strzelił 3 gole. Z Feyenoordem wywalczył wicemistrzostwo Holandii i Puchar Holandii.

Latem 1994 Obiku zastąpił Larssona w Helsingborgs IF i został wliczony w sumę transferu Szweda do Rotterdamu. W Allsvenskan w 14. kolejce zdobył gola w wygranym 3:2 meczu z Västra Frölunda IF, a łącznie w lidze uzyskał ich 9. Ze swoim zespołem zajął 9. miejsce i pomógł w awansie do półfinału Pucharu Szwecji.

Zimą 1995 Obiku powrócił do Feyenoordu. W ćwierćfinale Pucharu Holandii zdobył w dogrywce zwycięskiego gola w meczu z Ajaksem Amsterdam i była to jedyna porażka Ajaksu w całym sezonie. W finale w meczu z FC Volendam, w 82. minucie (11 minut po wejściu na boisko), zdobył zwycięskiego gola na 2:1 i Feyenoord po raz czwarty w ciągu 5 lat wywalczył krajowy puchar. W lidze Obiku strzelił 7 goli i z Feyenoordem zajął 4. miejsce w Eredivisie. W Pucharze Zdobywców Pucharów wystąpił w 1 meczu z Realem Saragossa w ćwierćfinale. W sezonie 1995/1996 Obiku jako rezerwowy uzyskał 7 goli dla Feyenoordu i po raz kolejny (trzeci w swojej karierze) zdobył z tym klubem Puchar Holandii. Na początku sezonu 1996/1997 Nigeryjczyk rozegrał 3 mecze dla Feyenoordu, ale trener Arie Haan nie widział dla niego miejsca w składzie i Nigeryjczyk odszedł z klubu.

Obiku trafił do RCD Mallorca, grającej w Segunda División. Razem z Rumunem Constantinem Galcą z 14 golami był najskuteczniejszym zawodnikiem trzeciej drużyny sezonu. Wystąpił także w obu zwycięskich dla Mallorki barażach o awans do Primera División z Rayo Vallecano.

W połowie 1997 roku Obiku podpisał kontrakt z drużyną J-League, Avispą Fukuoka i stał się pierwszym Nigeryjczykiem w japońskiej lidze. Zdobył 9 goli w lidze i był najskutecznejszym zawodnikiem Avispy w drugiej części sezonu. Z drużyną tą zajął 15. pozycję w lidze. W 1998 w Japonii spędził pół sezonu, w trakcie którego zdobył 4 gole w 8 meczach.

Latem 1998 Obiku wrócił do Holandii i został piłkarzem AZ Alkmaar. Zagrał w 13 meczach AZ i zdobył 2 gole w lidze. Z AZ zajął 9. pozycję, ale nie przedłużył kontraktu na następny sezon. W 1999 roku po raz drugi w karierze został piłkarzem Anorthosisu Famagusta. W 4 meczach Anorthosisu w eliminacjach do Ligi Mistrzów strzelił 3 gole. W lidze cypryjskiej strzelił ich 14 i znacznie przyczynił się do wywalczenia przez ten klub mistrzostwa kraju. Karierę piłkarską kończył w 2001 roku jako zawodnik APOEL-u Nikozja.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1986 Flash Flamingoes Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 15 6
1987 Flash Flamingoes Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 14 7
1988 Iwuanyanwu Nationale Nigeria Nigeria Nigeria Premier League 5 4
1988/89 CS Marítimo Portugalia Portugalia Portugalska Superliga 0 0
1989/90 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 24 6
1990/91 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 21 11
1991/92 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 24 16
1992/93 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 21 7
1993/94 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 16 3
1994 Helsingborgs IF Szwecja Szwecja Allsvenskan 14 9
1994/95 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 13 6
1995/96 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 18 7
1996/97 Feyenoord Rotterdam Holandia Holandia Eredivisie 3 0
1996/97 RCD Mallorca Hiszpania Hiszpania Segunda División 26 14
1997 Avispa Fukuoka Japonia Japonia J-League 15 9
1998 Avispa Fukuoka Japonia Japonia J-League 8 4
1998/99 AZ Alkmaar Holandia Holandia Eredivisie 13 2
1999/00 Anorthosis Famagusta Cypr Cypr Division A 21 14
2000/01 APOEL Nikozja Cypr Cypr Division A 0 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku Obiku był członkiem reprezentacji Nigerii na Puchar Narodów Afryki 1988. Zagrał tam w 1 meczu, zremisowanym 1:1 z Kamerunem. Nigeria dotarła do finału, gdzie ponownie spotkała się z Kamerunem i tym razem przegrała 0:1. W tym samym roku Obiku został powołany do kadry olimpijskiej na igrzyska olimpijskie w Seulu. Nigeria nie zdobyła żadnego punktu, a Obiku wystąpił tylko przez 12 minut. W 1989 roku był podstawowym zawodnikiem kadry prowadzonej przez Paula Hamiltona, jednak po jego zwolnieniu Obiku wypadł z kadry na dłużej.

W 1993 roku Obiku powrócił do reprezentacji, tym razem prowadzonej przez Clemensa Westerhofa. Wystąpił w przegranym 0:1 meczu z Etiopią rozegranym w ramach kwalifikacji do Pucharu Narodów Afryki. Nie miał jednak większych szans na grę na skutek dużej ilości napastników w kadrze: Samsona Siasii, Rashidiego Yekiniego czy Daniela Amokachi. Łącznie w kadrze narodowej zagrał 4 razy i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po paru latach od zakończenia kariery piłkarskiej Obiku osiadł w Holandii na stałe i został trenerem piłkarskim. Najpierw szkolił juniorów w szkółce piłkarskiej Feyenoordu, a następnie został trenerem amatorskiego zespołu Alexandria '66. Pod koniec 2006 roku trenował bez sukcesów klub HSV Hoek. W 2007 roku został trenerem juniorów w Sparcie Rotterdam.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

  • Mistrzostwo Holandii: 1993 z Feyenoordem
  • Puchar Holandii: 1994, 1995, 1996 z Feyenoordem
  • Mistrzostwo Cypru: 2000 z Anorthosisem
  • Wicemistrzostwo Afryki: 1988

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]