Mikropoświadczenia
Mikropoświadczenia (ang. micro-credentials, microcredentials) – są dokumentami stanowiącymi dowody osiągnięcia umiejętności przy niewielkim nakładzie pracy w określonym obszarze. Umiejętności weryfikowane są na podstawie przejrzystych kryteriów przez instytucję stosującą ustalone standardy zapewniania jakości. Mikropoświadczenie jest własnością osoby uczącej się i może występować samodzielnie lub być łączone w większe poświadczenia. Mikropoświadczenia mogą być gromadzone i udostępniane, np. w formie cyfrowej. Stosowanie mikropoświadczeń jest odpowiedzią na zmieniające się sposoby kształcenia i potrzeby rynku pracy.
Umiejętności, które można potwierdzać za pomocą mikropoświadczeń, nie muszą być zdobywane w drodze edukacji formalnej, lecz w najróżniejszych okolicznościach, również w ramach samodzielnego uczenia się, a także podczas różnego rodzaju kursów czy szkoleń. Mikropoświadczenia są wydawane przez szkoły, uczelnie, instytucje edukacyjne, organizacje pozarządowe, związki i kluby sportowe czy firmy na podstawie przejrzystych kryteriów.
Rada Unii Europejskiej opracowała zalecenie dotyczące podejścia do mikropoświadczeń, zgodnie z którym są one uznawane za innowacyjne narzędzie wspierające uczenie się przez całe życie (lifelong learning) oraz rozwój zawodowy[1]. Zgodnie z zawartą w tym dokumencie definicją mikropoświadczenia[2]:
- są opisem efektów uczenia się, które osoba ucząca się uzyskała przy niewielkim nakładzie uczenia się,
- są przyznawane na podstawie przejrzystych i jasno określonych kryteriów,
- dotyczą zdobytych przez osobę uczącą się konkretnych obszarów wiedzy, umiejętności i kompetencji, które odpowiadają na potrzeby społeczne, osobiste, kulturowe lub na potrzeby rynku pracy,
- są własnością osoby uczącej się i mogą być przez nią udostępniane lub przenoszone,
- mogą występować samodzielnie lub być łączone w większe poświadczenia,
- podlegają zapewnieniu jakości według uzgodnionych standardów w stosownym sektorze lub obszarze działalności.
Natomiast UNESCO proponuje definiować mikropoświadczenia jako „zapis skoncentrowanych osiągnięć w uczeniu się, weryfikujących to, co uczący się wie, rozumie lub potrafi zrobić”[3].
W Polsce nad upowszechnianiem mikropoświadczeń pracuje między innymi Instytut Badań Edukacyjnych, w którym realizowany jest projekt “Mikropoświadczenia – pilotaż nowego rozwiązania wspierającego uczenie się przez całe życie”[4]. Powstaje również pierwsza polska aplikacja do wydawania i zbierania cyfrowych mikropoświadczeń – Odznaka+[5]. Ministerstwo Edukacji Narodowej powołało wcześniej Zespół doradczy ds. mikropoświadczeń badający m.in. jakie mikropoświadczenia już funkcjonują, ich uwarunkowania formalno-prawne oraz gotowość instytucji szkolnictwa wyższego i nauki do stosowania odznak cyfrowych lub innych form cyfrowych poświadczeń[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uczenie się przez całe życie [online], Zintegrowany System Kwalifikacji, 3 grudnia 2021 [dostęp 2024-01-11] (pol.).
- ↑ Zalecenie Rady w sprawie europejskiego podejścia do mikropoświadczeń na potrzeby uczenia się przez całe życie i zatrudnialności [online], eur-lex.europa.eu [dostęp 2024-01-11] (pol.).
- ↑ Definicja w języku angielskim [online], unesdoc.unesco.org [dostęp 2024-01-11] .
- ↑ Mikropoświadczenia – pilotaż nowego rozwiązania wspierającego... [online], Instytut Badań Edukacyjnych [dostęp 2024-01-11] (pol.).
- ↑ Odznaka+ strona serwisu [online], odznakaplus.ibe.edu.pl [dostęp 2024-01-11] .
- ↑ Informacja o powołaniu Zespołu doradczego [online], Instytut Badań Edukacyjnych [dostęp 2024-01-11] (pol.).