Przejdź do zawartości

Mila Haugová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mila Haugová
Mila Srnková
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1942
Budapeszt

Narodowość

słowacka

Język

słowacki

Alma Mater

Słowacki Uniwersytet Rolniczy w Nitrze

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Mila Haugová, pseudonim Mila Srnková (ur. 14 czerwca 1942 w Budapeszcie) – słowacka poetka, pisarka i tłumaczka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Mila urodziła się w Budapeszcie. W dzieciństwie przeprowadzała się z rodzicami do różnych miejsc na Słowacji: Vráble, Nitra, Breziny, Zlaté Moravce, Levice. Między 1951 a 1953 rokiem jej ojciec był więziony z powodów politycznych. Ukończyła Słowacki Uniwersytet Rolniczy w Nitrze (1959–1964). Pracowała jako agronom, a następnie jako nauczycielka w szkole średniej[1]. Po zajęciu Czechosłowacji przez wojska Układu Warszawskiego wyemigrowała do Kanady, ale po roku wróciła do ojczyzny. W 1972 roku przeprowadziła się do Bratysławy[1]. W latach 1986–1996 była redaktorem magazynu literackiego „Romboid”. W 1996 roku przebywała na stypendium w USA. Mieszka na przemian w Bratysławie i Zajačej doline[2].

Swoje pierwsze prace zaczęła publikować w 1976 roku w magazynie „Nové slovo”. Pierwszy tom wierszy Hrdzavá hlina wydała w 1980 roku pod pseudonimem Mila Srnková. Oprócz własnej pracy literackiej zajmuje się również tłumaczeniami[2]. W 2013 roku otrzymała Nagrodę im. Dominika Tatarki[3], a w roku 2020 Nagrodę Vilenica[4].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980Hrdzavá hlina
  • 1983Premenlivý povrch
  • 1984Možná neha
  • 1990Čisté dni
  • 1991Praláska
  • 1993Nostalgia
  • 1995Dáma s jednorožcom
  • 1996Alfa Centauri
  • 1999Krídlatá žena
  • 2001Atlas piesku
  • 2001 – Genotext
  • 2004Zavretá záhrada (reči)
  • 2005Archívy tela
  • 2005 – Target(s)TERČE
  • 2006Orfea alebo zimný priesmyk
  • 2007Rastlina so snom: vertikála
  • 2008Biele rukopisy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mila Haugová. Literárne informačné centrum. [dostęp 2019-04-22]. (słow.).
  2. a b Mila Haugová. Lyrikline. [dostęp 2019-04-22]. (ang.).
  3. Martin Bútora, Grigorij Mesežnikov, Zora Bútorová, Miroslav Kollár a Mila Haugová nositeľmi Ceny Dominika Tatarku za rok 2013. konzervativizmus.sk, 2014-03-13. [dostęp 2021-06-15]. (słow.).
  4. Nagrajenka Vilenice 2020: Mila Haugová. vilenica.si. [dostęp 2021-06-15]. (słoweń.).