Milivoje Blaznavac

Milivoje Blaznavac
Миливоје Блазнавац
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1824 ; Blaznava
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1873 ; Belgrad
	Premier Serbii
Okres	od 22 sierpnia 1872; do 5 kwietnia 1873
Poprzednik	Radivoje Milojković
Następca	Jovan Ristić
	Minister wojny
Okres	od 2 kwietnia 1865; do 21 czerwca 1868
Poprzednik	Hippolyte Mondain
Następca	Jovan Belimarković
	Minister wojny
Okres	od 10 sierpnia 1872; do 23 marca 1873
Poprzednik	Jovan Belimarković
Następca	Jovan Belimarković
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Milivoje Petrović Blaznavac (cyr. Миливоје Петровић Блазнавац; ur. 16 maja 1824 we wsi Blaznava, zm. 5 kwietnia 1873 w Belgradzie^[1]) – serbski generał i polityk, premier Serbii (1872-1873), minister wojny (1865–1868, 1872–1873).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem wiejskiego kupca Petara i Petriji^[2]. W 1842 przeniósł się do Belgradu, gdzie pracował jako urzędnik^[2]. W sierpniu 1846 wstąpił do armii, dwa lata później wyjechał do Wojwodiny, gdzie brał udział w wydarzeniach Wiosny Ludów w oddziale Stevana Knićanina^[2]. W 1848 przez krótki czas pełnił funkcję adiutanta księcia Aleksandra Karađorđevicia^[1]. Po zakończeniu służby wyjechał za granicę, przebywał w Wiedniu, Paryżu i Metzu, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu produkcji sprzętu wojskowego^[2]. W 1854 powrócił do kraju i w stopniu podpułkownika kierował jednym z departamentów w ministerstwie wojny^[1]. W 1858 awansowany do stopnia pułkownika.

Politycznie związany z grupą Ustavobranici (Obrońcy Konstytucji), kierowanej przez Vučicia Perišicia. Po objęciu władzy przez dynastię Obrenoviciów w roku 1858 został aresztowany, a następnie wydalony z Belgradu. Zamieszkał w Blaznawie, skąd powrócił w 1861, otrzymując zadanie nadzoru nad odlewnią dział w Kragujevacu. W Kragujevacu zajął się ulepszaniem konstrukcji dział i karabinów, przeznaczonych dla armii serbskiej^[2]. W 1865 po raz pierwszy stanął na czele resortu wojny i otrzymał zadanie przygotowania Serbii do wojny z Turcją^[1]. W tym czasie był deputowanym do parlamentu^[2].

Po zabójstwie księcia Michała w maju 1868, Blaznavac z pomocą wojska przejął kontrolę nad Belgradem i przekazał koronę w ręce czternastoletniego Milana Obrenovicia. W jego imieniu władzę w kraju sprawowała trzyosobowa rada regencyjna, w skład której wchodził Milivoje Blaznavac, Jovan Ristić i Jovan Gavrilović^[1]. W 1872, kiedy Miloš osiągnął pełnoletność, Blaznavac stanął na czele rządu, kierując także resortem wojny, 10 sierpnia 1872 uzyskał awans na stopień generalski - był pierwszy oficerem armii serbskiej w stopniu generała^[2]. Zmarł w czasie pełnienia urzędu na atak serca i został pochowany w Rakovicy.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Daniły I 2 kl. (Czarnogóra)
Order Medżydów 2 st. (Imperium Osmańskie)
Order Korony Żelaznej 1 s. (Austro-Węgry)

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty (żona Katarina z d. Konstantinović), miał dwoje dzieci (Milica, Vojislav)^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Миливоје Петровић Блазнавац. srpskaenciklopedija.org. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Блазнавац Миливоје (1824-1873). voa.mod.gov.rs. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Миливоје Петровић Блазнавац. srpskaenciklopedija.org. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).

[srpska-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Миливоје Петровић Блазнавац. srpskaenciklopedija.org. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).

[voa-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Блазнавац Миливоје (1824-1873). voa.mod.gov.rs. [dostęp 2021-12-12]. (serb.).

[1]

[2]