Minuskuł 24
| Data powstania |
XII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
24 |
| Zawartość |
Ewangelie † |
| Język | |
| Rozmiary |
15,2 × 7,7 cm |
| Typ tekstu | |
| Kategoria |
V |
| Miejsce przechowywania |
Minuskuł 24 (według numeracji Gregory-Aland), A18 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku[2]. Zawiera marginalia. Przechowywany jest w Paryżu.
Opis rękopisu[edytuj | edytuj kod]
Kodeks zawiera tekst Ewangelii Mateusza i Marka z luką w Mt 27,20 – Mk 4,22. Zachowało się 240 pergaminowych kart kodeksu (15,2 cm na 7,7 cm); tekst Ewangelii opatrzony został komentarzem[2].
Tekst Ewangelii pisany jest w 25 linijkach na stronę, tekst komentarza w 58 linijek na stronę. Atrament jest brunatny, inicjały pisane są czerwonym atramentem[3].
Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziałów) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery podano na marginesie. Sekcje Ammoniusza opatrzone zostały odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. W górnym marginesie umieszczono τιτλοι (tytuły) rozdziałów. Ponadto lista κεφαλαια (spis treści) poprzedza Ewangelię Marka[3][4]. Późniejszy kompilator dodał synaksarion[3].
Tekst Pericope adulterae (Jan 7,53-8,11) został opuszczony przez kopistę[3].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
Grecki tekst Ewangelii reprezentuje tekst bizantyński. Aland zaklasyfikował go do Kategorii V[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Paleograficznie datowany jest przez INTF na wiek XII[2]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Wettstein. Rękopis badali Griesbach, Scholz, Cramer (Catena do Marka), Henri Omont, oraz Paulin Martin[6].
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 178[2].
Nie jest cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle–Alanda (NA26, NA27)[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C.Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
- ↑ a b c d K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 47.
- ↑ a b c d F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 194.
- ↑ C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 134.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), pp. 37–38
- ↑ Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 58*–59*, 704. ISBN 978-3-438-05100-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- John Antony Cramer, Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum (Oxford 1844), Vol. 1, p. XXIX.