Mirosław Domińczyk
Mirosław Domińczyk podczas obchodów 30-lecia Solidarności Walczącej w Gdańsku (2012) | |
Imię i nazwisko urodzenia |
Mirosław Mikołaj Domińczyk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Mirosław Mikołaj Domińczyk (ur. 6 grudnia 1953 w Krakowie, zm. 7 lutego 2023[1]) – działacz opozycyjny w PRL.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1970 ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Kielcach. W latach 1970–1981 pracował w Kieleckim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa.
Od 1980 zaangażowany w działalność opozycyjną. W lipcu i sierpniu uczestniczył w strajkach w kieleckich zakładach pracy. Był współorganizatorem Wolnych Związków Zawodowych w Kieleckim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa, „Transbudzie” oraz Kombinacie Budownictwa Miejskiego i Fabryce Łożysk Tocznych Iskra w Kielcach. W sierpniu 1980 brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej. We wrześniu 1980 został wybrany przewodniczącym Międzyzakładowej Komisji Związkowej NSZZ „Solidarność” Regionu Świętokrzyskiego. Od 1981 był redaktorem gazety „Robotnik Kielecki”. 13 grudnia 1981 został internowany i był więziony w zakładach karnych: Kielce-Piaski, Rzeszów Załęże, Nowy Łupków, Załęże i ponownie Kielce. Częściowo zwolniony w październiku 1982.
W lutym 1983 wraz z rodziną udał się na emigrację. Najpierw do RFN, a później do USA. Zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie w latach 1983-1985 brał udział w pracach Komitetu Pomocy NSZZ „Solidarność”, organizował pomoc materialną dla podziemia w Polsce, a także – w latach 1983-1993 – był konsultantem do spraw Europy Wschodniej w AFL-CIO w Waszyngtonie. Następnie do 2002 pracował jako inspektor nadzoru budynków mieszkalnych Lawrence Proporties w Nowym Jorku. Ponadto od 1989 do 1993 pomagał w organizowaniu wolnych związków zawodowych w Związku Radzieckim, Rumunii, Bułgarii, na Węgrzech i Ukrainie.
W 2003 powrócił na stałe do Polski. W 2006 brał udział w wyborach samorządowych do sejmiku świętokrzyskiego z listy Ligi Polskich Rodzin.
O śmierci Mirosława Domińczyka poinformowano 7 lutego. Pogrzeb odbył się 17 lutego 2023 roku w Bazylice katedralnej Wniebowzięcia NMP w Kielcach[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jego córkami są aktorki: Dagmara Domińczyk, Marika Domińczyk i Weronika Domińczyk.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmarł Mirosław Domińczyk, pierwszy przewodniczący świętokrzyskiej „Solidarności”. dzieje.pl. [dostęp 2023-02-12].
- ↑ Aleksandra Boruch , Michał Kolera , Pogrzeb Mirosława Domińczyka, znanego działacza "Solidarności" w kieleckiej Katedrze. Żegnała go rodzina, znajomi i mieszkańcy regionu [online], Kielce Nasze Miasto, 17 lutego 2023 [dostęp 2024-03-04] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Członkowie władz regionalnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Działacze Wolnych Związków Zawodowych
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Ludzie związani z Kielcami
- Urodzeni w 1953
- Zmarli w 2023