Mittlere Einheintswaffenträger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mittlerer Einheitswaffenträger
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Krupp

Typ pojazdu

działo samobieżne

Trakcja

gasienicowa

Załoga

4 osoby

Dane techniczne
Silnik

12-cylindrowy, wysokoprężny, chłodzony powietrzem silnik rzędowy typu Tatra 103 o pojemności 7750 cm³
o mocy 163 kW (220 KM)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

stalowy
8 – 20 mm

Długość

6750 mm

Szerokość

3160 mm

Wysokość

2250 mm

Masa

bojowa: 13 000 kg

Osiągi
Prędkość

35 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
zależne od wersji

Mittlerer Einheitswaffenträger – opracowane w końcowym okresie II wojny światowej podwozie działa samobieżnego oparte na konstrukcji niszczyciela czołgów Jagdpanzer 38(t) Hetzer. Modyfikacje polegały na zmniejszeniu grubości opancerzenia, usunięciu górnej części kadłuba oraz zwiększeniu jego długości. Powstały dwa prototypy różniące się długością kadłuba. Pojazdy seryjne miały być budowane z wykorzystaniem podzespołów podwozia i układu napędowego niszczyciela czołgów Jagdpanzer 38(d).

Na podwoziu Mittlerer Einheitswaffenträger miały być montowane następujące typy uzbrojenia:

  • armata przeciwpancerna 8,8 cm Pak 43 L/71 (kąt ostrzału w pionie -8° do +40°, w poziomie 360°, zapas amunicji 34 naboje).
  • haubica 10,5 cm leFH 18/40/5 L/28 (kąt ostrzału w pionie -5° do +42°, w poziomie 360°, zapas amunicji 40 naboi).
  • haubica 15 cm sFH 18/6 (kąt ostrzału w pionie 0° do +45°, w poziomie 30° na lewą i prawą stronę).
  • armata 10,5 cm sK 18/1.
  • armata 12,8 cm K81/s (Sf).

Z powodu zakończenia wojny produkcji seryjnej podwozia Mittlerer Einheitswaffenträger nie uruchomiono.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]