Szykoń madej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Molops piceus mehadiemis)
Szykoń madej
Molops piceus
(Panzer, 1793)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

dzierowate

Nadplemię

Pterostichitae

Plemię

Pterostichini

Podplemię

Molopina

Rodzaj

Molops

Podrodzaj

Molops (Molops)

Gatunek

szykoń madej

Szykoń madej[1] (Molops piceus) – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Gustafa von Paykulla pod nazwą Carabus madidus[2]. Niezależnie został opisany w 1792 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Carabus terricola[3] oraz w 1793 roku przez Georga W.F. Panzera pod nazwą Scarites piceus[4] i to ten ostatni epitet uznaje się za ważny[5][6].

W obrębie tego gatunku wyróżnia się 9 podgatunków[6][5]:

  • Molops piceus anatolicus Mlynář, 1977
  • Molops piceus balcanicus Mlynář, 1977
  • Molops piceus bulgaricus Mařan, 1938
  • Molops piceus byzantinus Apfelbeck, 1902
  • Molops piceus mehadiemis Müller, 1918
  • Molops piceus orthogonius Chaudoir, 1868
  • Molops piceus osogovensis Guéorguiev, 1997
  • Molops piceus piceus Panzer, 1793
  • Molops piceus salyensis Jeannel, 1942
  • Molops piceus tridentinus Müller, 1918

Autorzy niewyróżniający Molops austriacus w randze odrębnego gatunku, włączają również w skład omawianego taksonu trzy kolejne podgatunki[5]:

  • Molops piceus austriacus Ganglbauer, 1889
  • Molops piceus longulus Müller, 1918
  • Molops piceus mostarensis Apfelbeck, 1904

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 9 do 14 mm[7][8]. Ubarwienie ma lśniąco czarne do smoliście brunatnego, zazwyczaj z brązowoczerwonymi, rzadko z czarnymi czułkami, głaszczkami i odnóżami[9][1]. Szeroka, u samca tak szeroka jak podstawa pokryw głowa[8][9] dysponuje masywnymi żuwaczkami[1], u samca o regularnie łukowato zakrzywionych krawędziach zewnętrznych[8]. Boczne krawędzie nadustka są równomiernie ponad nasadami czułków zakrzywione i bardziej niż u M. ovipennis spłaszczone[7][8]. Przedplecze jest słabiej niż u M. ovipennis poprzeczne, silniej niż u M. striolatus ku tyłowi zwężone, o krawędzi tylnej węższej niż krawędź przednia[7][8], a krawędziach bocznych wyraźnie przed dużymi, niemal prostokątnymi kątami tylnymi zafalowanych[9][7][8], bardziej niż u M. striolatus wypukłych[7]. Pokrywy mają bardziej niż u M. ovipennis wypukłe w zarysie krawędzie boczne, międzyrzędy ósmy i dziewiąty pośrodku niezwężone mocno i razem tak szerokie jak siódmy, a wierzchołki ścięte u samca i zafalowane przed szwem u samicy[8][9]. Skrzydła tylnej pary są uwstecznione[9]. Genitalia samca cechują się płatem środkowym edeagusa o nieco zakrzywionym[8], szerszym i krótszym niż u M. austriacus wierzchołku[9].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony od nizin po góry[9][7], przy czym na wyżynach i w górach częsty, natomiast na nizinach zwykle rzadki. Zasiedla cieniste lasy, gdzie bytuje w ściółce, butwiejących pniakach, pod kłodami i kamieniami[10]. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłedrapieżnikami polującymi na bezkręgowce[7][1]. Samice wykazują troskę rodzicielską o potomstwo, strzegąc jaj aż do wylęgu larw[9].

Gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny znany jest z Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny[5][11]. M. p. tridentinus stwierdzony został we Włoszech i Słowenii[12][5]. M. p. mehadiensis i M. p. orthogoniusendemitami Rumunii[13][14][5]. M. p. balcanicus podawany jest z Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii i Macedonii Północnej[15][5]. M. p. bulgaricus i M. p. osogovensis notowane są z Macedonii Północnej i Bułgarii[16][17][5]. M. p. byzanticus znany jest z Bułgarii i Turcji[18][5]. M. p. anatolicus jest endemitem anatolijskiej części Turcji[5][19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Molops piceus – Szykoń madej. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-02-18].
  2. G. Paykull: Monographia Caraborum Sueciae. Upsala: J.Edman, 1790.
  3. J.C. Fabricius: Entomologia systematica emendata et aucta, secundum classes, ordines, genera, species adiectis synonimis, locis, observationibus, descriptionibus. Tomus I. Pars I. Hafniae: Proft, 1792.
  4. G.W.F. Panzer: Faunae Insectorum Germanicae initia; oder Deutschlands Insecten. Heft 11. Nürnberg: Felsecker, 1793.
  5. a b c d e f g h i j Y. Bousquet, Pterostichini, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 469-470, ISBN 87-88757-73-0.
  6. a b Wolfgang Lorenz, Molops piceus (Panzer, 1793), O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  7. a b c d e f g Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 40-47, 61-69, 273-275.
  8. a b c d e f g h Von Arved Lompe: Gattung Molops Bonelli, 1810 - mitteleuropäische Arten. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-18].
  9. a b c d e f g h Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-44, 248, 290.
  10. Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
  11. Wolfgang Lorenz, Molops piceus piceus (Panzer, 1793), O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  12. Wolfgang Lorenz, Molops piceus tridentinus G.Müller, 1918, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  13. Wolfgang Lorenz, Molops piceus mehadiensis G.Müller, 1918, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  14. Wolfgang Lorenz, Molops piceus orthogonius Chaudoir, 1868, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  15. Wolfgang Lorenz, Molops piceus balcanicus Mlynar, 1977, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  16. Wolfgang Lorenz, Molops piceus bulgaricus Maran, 1938, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  17. Wolfgang Lorenz, Molops piceus osogovensis B.V. Gueorguiev, 1997, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  18. Wolfgang Lorenz, Molops piceus byzantinus Apfelbeck, 1902, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].
  19. Wolfgang Lorenz, Molops piceus anatolicus Mlynar, 1977, O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-18].