Monareczka czarnosterna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monareczka czarnosterna
Symposiachrus verticalis[1]
(P.L. Sclater, 1877)
Ilustracja
Ilustracja dołączona do pierwszego opisu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

monarki

Rodzaj

Symposiachrus

Gatunek

monareczka czarnosterna

Synonimy
  • Monarcha verticalis P.L. Sclater, 1877
  • Symposiarchus verticalis (P.L. Sclater, 1877)[2]
  • Monarcha ateralba Salomonsen, 1964[2]
  • Symposiachrus ateralbus Salomonsen, 1964[2]
Podgatunki
  • S. v. ateralbus (Salomonsen, 1964)
  • S. v. verticalis (P.L. Sclater, 1877)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Monareczka czarnosterna[4], monarka czarnosterna[5] (Symposiachrus verticalis) – gatunek małego ptaka z rodziny monarek (Monarchidae). Jest endemitem Archipelagu Bismarcka należącego do Papui-Nowej Gwinei. Jego naturalnym środowiskiem są subtropikalne lub tropikalne wilgotne lasy nizinne i górskie.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał Philip Lutley Sclater, nadając mu binominalną nazwę Monarcha verticalis. Opis ukazał się w 1877 roku w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”, do opisu dołączona była tablica barwna. Autor wskazał jako miejsce typowe wyspę Duke of York Island[2][6]. W 2009 roku gatunek został przeniesiony z rodzaju Monarcha do Symposiachrus[7].

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj wyróżnia się dwa podgatunki S. verticalis[4][8][9]:

Niektórzy autorzy uznają oba podgatunki za odrębne gatunki, takie ujęcie systematyczne przyjęto m.in. na wykorzystywanej przez IUCN liście ptaków świata opracowywanej przy współpracy BirdLife International z autorami Handbook of the Birds of the World[10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Głowa z czarną maską i szyją. Grzbiet i skrzydła czarne z dużą białą plamą na skrzydle. Spód biały, ogon czarny[11].

Długość ciała: podgatunek nominatywny 15–16 cm; podgatunek ateralbus 16–17,5 cm[8].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Monareczka czarnosterna występuje na Archipelagu Bismarcka należącym do Papui-Nowej Gwinei[3]. Wyraźnie preferuje lasy pierwotne, rzadziej występuje w lasach wtórnych. Często spotykana w bambusowych zaroślach[11]. Nie migruje[3]. Zasięg występowania (EOO – Extent of occurence) obejmuje teren 161 tys. km²[12].

Poszczególne podgatunki zamieszkują[8][9]:

Status i zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) monareczka czarnosterna i monareczka żałobna od 2016 roku klasyfikowane są jako osobne gatunki. Monareczka czarnosterna została zaliczona do kategorii LC (ang. Least Concernnajmniejszej troski). Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[3]. Gatunek ten ma bardzo duży zasięg, a zatem nie zbliża się do progu zagrożenia na podstawie kryterium wielkości zasięgu. Wielkość populacji nie została określona ilościowo, ale nie uważa się, że zbliża się do progu zagrożenia zgodnie z kryterium wielkości populacji[12]. Monareczka żałobna zaliczana jest do kategorii NT (ang. Near Threatenedbliski zagrożenia). W 1990 roku ptak ten opisywany był jako rzadki, ale lokalnie pospolity. Trend liczebności tej niewielkiej populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na utratę i degradację siedlisk leśnych[13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Symposiachrus verticalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d D. Lepage, Black-tailed Monarch Symposiachrus verticalis, [w:] Avibase [online] [dostęp 2023-07-07] (ang.).
  3. a b c d Symposiachrus verticalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c d P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Monarchidae Bonaparte, 1854 – monarki – Monarchs (wersja: 2022-08-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-07-07].
  5. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 332, 1999. 
  6. P.L. Sclater. On the Birds collected by Mr. George Brown, C.M.Z.S., on Duke-of-York Island, and on the adjoining parts of New Ireland and New Britain. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1, s. 99–100 + pl. XIV fig. 1, 1877. (ang.). 
  7. IOC Bird List v2.0. 2009. [dostęp 2016-10-28]. (ang.).
  8. a b c P. Clement, J. del Hoyo, D.A. Christie & N. Collar: Black-tailed Monarch (Symposiachrus verticalis), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2023-07-07]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-07-07]. (ang.).
  10. HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 7 [online], grudzień 2022 [dostęp 2023-07-04].
  11. a b Black-tailed Monarch Symposiachrus verticalis, [w:] eBird [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2023-07-01] (ang.).
  12. a b Species factsheet: Symposiachrus verticalis [online], BirdLife International [dostęp 2023-07-01] (ang.).
  13. Species factsheet: Symposiachrus ateralbus [online], BirdLife International [dostęp 2023-12-15] (ang.).
  14. Symposiachrus ateralbus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-12-15] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]