Monaster Świętych Borysa i Gleba w Turowie

Monaster Świętych Borysa i Gleba
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Turów
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Rodzaj klasztoru	męski
Eparchia	turowsko-pińska
	Obiekty sakralne
Cerkiew	Świętych Borysa i Gleba
Data budowy	XII w.
Data zburzenia	1521
brak współrzędnych

Monaster Świętych Borysa i Gleba – prawosławny męski klasztor w Turowie, działający między XII a XVI stuleciem.

Klasztor został ufundowany w XII w. Była to pierwsza rezydencja prawosławnych biskupów turowskich. Z monasterem związani byli święci Laurenty^[1], Cyryl i Marcin Turowscy, którzy w różnych okresach prowadzili w nim życie pustelnicze. Klasztor został zniszczony przez Tatarów w 1390 i nigdy nie odzyskał początkowej świetności. Przed 1521 mnisi ponownie osiedlili się na jego miejscu, jednak i tym razem wspólnota uległa rozproszeniu po najeździe tatarskim^[2]. W XIX w. na miejscu zajmowanym niegdyś przez monaster wzniesiono cerkiew Wszystkich Świętych^[2].

Monaster Świętych Borysa i Gleba mógł być miejscem pochówku św. Cyryla Turowskiego^[2].

Przypisy

↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 95–96. ISBN 978-83-61209-55-3.
↑ ^a ^b ^c Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 270–271. ISBN 978-83-61209-55-3.

[1] Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 95–96. ISBN 978-83-61209-55-3.

[mir-2] Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 270–271. ISBN 978-83-61209-55-3.

[1]

[2]