SMS Uzsok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Monfalcone (1917))
SMS „Uzsok”
Ilustracja
„Dukla” – okręt bliźniaczy SMS „Uzsok”
Klasa

niszczyciel

Typ

Tátra

Historia
Stocznia

Danubius Werft, Porto Ré

Wodowanie

26 września 1917

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

SMS „Uzsok”

Wejście do służby

26 września 1917

Wycofanie ze służby

1918

 Regia Marina
Nazwa

„Monfalcone”

Wejście do służby

1920

Wycofanie ze służby

1939

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 880 t
pełna: 1045 t

Długość

pełna: 85,4 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

2,4 m

Napęd
6 kotłów parowych
2 turbiny parowe AEG-Curtis
22 360 shp
Prędkość

32,6 węzła

Uzbrojenie
2 x armata okrętowa 100 mm L/50
6 x armata okrętowa 66 mm L/45
1 x ciężki karabin maszynowy 8 mm
4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

114

SMS Uzsokaustro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Dziesiąta jednostka typu Tátra, czwarta z drugiej serii okrętów tego typu. „Uzsok” przetrwał I wojnę światową i w 1920 roku został przekazany Włochom; wcielony do Regia Marina pod nazwą Monfalcone. Skreślony z listy floty w 1939 roku.

„Uzsok” wyposażony był w sześć kotłów parowych opalanych ropą, dwa z nich mogły być również opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), ciężki karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Dwie armaty 66 mm ustawione były na podstawach przeciwlotniczych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.