SMS Lika (1917)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SMS „Lika”
Ilustracja
„Dukla” – okręt bliźniaczy SMS „Lika”
Klasa

niszczyciel

Typ

Tátra

Historia
Stocznia

Danubius Werft, Porto Ré

Wodowanie

8 maja 1917

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

SMS „Lika”

Wejście do służby

1917

Wycofanie ze służby

1920

 Regia Marina
Nazwa

„Cortelazzo”

Wejście do służby

1920

Wycofanie ze służby

1939

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 880 t
pełna: 1045 t

Długość

pełna: 85,4 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

2,4 m

Napęd
6 kotłów parowych
2 turbiny parowe AEG-Curtis
22 360 shp
Prędkość

32,6 węzła

Uzbrojenie
2 x armata okrętowa 100 mm L/50
6 x armata okrętowa 66 mm L/45
1 x ciężki karabin maszynowy 8 mm
4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

114

SMS Likaaustro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Ósma jednostka typu Tátra, druga z drugiej serii okrętów tego typu. Miała zastąpić okręt o tej samej nazwie (SMS „Lika”) który zatonął na minie 29 grudnia 1915 roku. Drugi „Lika” przetrwał I wojnę światową i w 1920 roku został przekazany Włochom. Okręt wcielono do Regia Marina pod nazwą Cortelazzo. Skreślony z listy floty w 1939 roku.

„Lika” wyposażona była w sześć kotłów parowych opalanych ropą, dwa z nich mogły być również opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), ciężki karabin maszynowy Schwarzlose kalibru 8 mm oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Dwie armaty 66 mm ustawione były na podstawach przeciwlotniczych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.