Monodram
Monodram (gr. mónos – jedyny; dráma – działanie) – utwór dramatyczny, w którym występuje tylko jeden bohater[1].
Monolog bohatera może być skierowany do publiczności teatralnej lub do wyimaginowanego odbiorcy - nieobecnego na scenie. Monolog jest mocno zdialogizowany, bohater cytuje cudze wypowiedzi, imituje rozmowę odpowiadając na przytoczone bądź domniemane pytania postaci, o których mówi.
Odmianę monodramu stanowi one-person show lub one-man-show, czyli jednoosobowy występ aktora (komika, poety) przed publicznością
W monodramie, w przeciwieństwie do monodramatu, nie występują żadne inne osoby niż główny bohater[2].
Znane monodramy
[edytuj | edytuj kod]Znanymi przykładami monodramu są:
- Kontrabasista Patricka Süskinda (w polskim wykonaniu Jerzego Stuhra[3], oraz w słuchowisku radiowym przez Krzysztofa Gosztyłę[4])
- Seks, prochy i rock and roll, Czołem wbijając gwoździe w podłogę oraz Obudź się i poczuj smak kawy Erica Bogosiana (w polskim wykonaniu Bronisława Wrocławskiego[5])
- Scenariusz dla nieistniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego Bogusława Schaeffera (w polskim wykonaniu Jana Peszka[6])
- Shirley Valentine Willego Russela (w polskim wykonaniu m.in. Krystyny Jandy[7] czy też Iwony Pieniążek[8])
- Ucho, gardło, nóż Verdany Rudan (w polskim wykonaniu Krystyny Jandy[9])
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik Języka Polskiego - Monodram. [dostęp 2016-02-22].
- ↑ wiedzanieboli.blogspot.com. [dostęp 2018-07-18].
- ↑ Monodram – omówienie gatunku na przykładzie Kontrabasisty Patricka Süskinda. 2010-07-23. [dostęp 2016-02-22].
- ↑ Kontrabasista. Polskie Radio S.A., 2012-08-08. [dostęp 2016-02-23].
- ↑ Teatr Jaracza w Łodzi.
- ↑ Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.
- ↑ Dziennik Teatralny.
- ↑ Teatr Powszechny w Radomiu.
- ↑ Teatr Polonia w Warszawie.