Most Wiktora Emanuela I w Turynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Most Wiktora Emanuela I w Turynie
Ponte Vittorio Emanuele / Ponte di piazza Vittorio / Ponte di Pietra
{{{alt zdjęcia}}}
Widok ogólny, w tle kościół Santa Maria al Monte dei Cappuccini
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Turyn

Podstawowe dane
Przeszkoda

Pad

Długość

150 m

Szerokość:
• całkowita


12,9 m

Liczba torów tramwajowe, normalne (1435 mm)

2

Data budowy

1810-1814

Projektant

Claude-Yves-Joseph La Ramée Pertinchampt

Położenie na mapie Turynu
Mapa konturowa Turynu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Most Wiktora Emanuela I w Turynie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Most Wiktora Emanuela I w Turynie”
Położenie na mapie Piemontu
Mapa konturowa Piemontu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Most Wiktora Emanuela I w Turynie”
Ziemia45°03′48,2551″N 7°41′51,0979″E/45,063404 7,697527
Multimedia w Wikimedia Commons

Most Wiktora Emanuela I w Turynie (wł. Ponte Vittorio Emanuele, także: Ponte di piazza Vittorio lub Ponte di Pietra) – zabytkowy most na rzece Pad, zlokalizowany w centrum Turynu (Włochy, Piemont), pomiędzy Piazza Vittorio Veneto a Piazza Gran Madre di Dio[1] i kościołem pod tym samym wezwaniem, na przedłużeniu Via Po.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie z 1923

Obiekt jest najstarszym z istniejących w mieście mostów[2] i pierwszym kamiennym[1]. W przeszłości był punktem wjazdowym do miasta z drogi genueńskiej, natomiast obecnie stanowi połączenie pomiędzy Piazza Vittorio Veneto a dzielnicami mieszkalnymi na wzgórzach za rzeką[2].

Prace rozpoczęto 22 listopada 1810, czemu towarzyszyła uroczysta ceremonia[1]. Budowę mostu o długości 150 metrów i szerokości 12,9 metra zrealizował Charles Mallet na podstawie projektu Clauda-Yvesa Josepha La Ramée Pertinchampa, we współpracy z inżynierem Pellegrinim na zarządzenie Napoleona z 1807 (francuska okupacja miasta). Wzniesienie wygodnej przeprawy wymusił rozwój stolicy Królestwa Sardynii, która rozbudowywała się w stronę Padu (Via Po) i dalej, gdzie znajdowały się wówczas tereny podmiejskie. Wcześniej istniał tutaj most drewniany[2]. W trakcie budowy zmieniły się warunki polityczne – Napoleon został wygnany na Elbę, a do miasta powrócił król Wiktor Emanuel I. Mimo że starał się likwidować wszelkie pamiątki po Francuzach, to jednak postanowił dokończyć budowę przeprawy[1], do czego doszło w 1814[2].

Mostem przebiega linia tramwajowa[3].

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Z mostem wiąże się legenda, według której ma być w nim ukryty skarb[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Regione Piemonte, LA STORIA DEL PONTE VITTORIO EMANUELE DI TORINO [online], Piemonte Italia, 3 marca 2022 [dostęp 2023-08-25] (wł.).
  2. ↑ a b c d Museo Torino, Ponte Vittorio Emanuele I detto Ponte di piazza Vittorio oppure Ponte di Pietra - MuseoTorino [online], www.museotorino.it [dostęp 2023-08-25] (wł.).
  3. ↑ Diego Vezza, Proposta di tram-pedonalizzazione del ponte Vittorio Emanuele I [online], 7 lipca 2022.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Most_Wiktora_Emanuela_I_w_Turynie&oldid=71407613”