Mosty Toko-Ri
 Odtwórcy głównych ról, William Holden i Grace Kelly, w scenie z filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1954 |
| Kraj produkcji |
Stany Zjednoczone |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
102 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka |
Lyn Murray |
| Zdjęcia |
Loyal Griggs |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż |
Alma Macrorie |
| Produkcja |
The Prelberg Staton |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Paramont (kina, TV) |
| Przychody brutto |
4,7 mln. $ |
| Nagrody | |
| 1956 – Oscar za najlepsze efekty specjalne | |
Mosty Toko-Ri (ang. The Bridges at Toko-Ri) – amerykański dramat wojenny z 1954 roku w reżyserii Marka Robsona. Adaptacja uhonorowanej Nagrodą Pulitzera powieści Jamesa Michenera z 1953 roku pod tym samym tytułem.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Wojna w Korei. Pilot lotnictwa morskiego kpt. Brubaker wraz ze swoją eskadrą otrzymuje rozkaz ataku i zniszczenia mostów Toko-ri – kluczowych w systemie zaopatrzenia północnokoreańskich wojsk. Mosty mają silną obronę przeciwlotniczą i Brubaker doskonale zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa zadania. Nie jest zawodowym pilotem (w cywilu jest wziętym adwokatem), ma kochającą żonę i dwoje dzieci. Po mimo wewnętrznych wahań i rozterek wykonuje zadnie przypłacając je życiem – ginie zastrzelony w nierównej walce z żołnierzami komunistycznej Korei po zestrzeleniu jego samolotu. Wraz z nim ginie dwóch jego przyjaciół, lotników ze śmigłowca ratunkowego próbujących go ewakuować.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- William Holden – kpt. Brubaker
- Grace Kelly – Nancy Brubaker
- Fredric March – adm. Tarrant
- Mickey Rooney – Forney (I pilot śmigłowca)
- Earl Holliman – Gamidge (II pilot śmigłowca)
- Robert Strauss – "Beer Barrel"
- Charles McGraw – kmdr Lee
- Keiko Awaji – Kimiko
- Richard Shannon – por. Olds
- Dennis Weaver – oficer wywiadu
- Bob Templeton – sierżant żandarmerii
- Burt Metcalfe – sierżant żandarmerii
- Robert A. Sherry – lekarz wojskowy
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Osnowa[edytuj | edytuj kod]
Film powstał na podstawie bestsellerowej, nagrodzonej Pulitzerem powieści Jamesa Michenera wydanej rok wcześniej. Michener w czasie wojny w Korei był korespondentem wojennym na lotniskowcach USS "Essex" i USS "Oriskany" i fabułę swojej powieści oparł na autentycznych epizodach tej wojny – atakach lotnictwa US Navy na mosty kolejowe Majon-ni i Samdong-ni w Korei Północnej w grudniu 1951[1][2].
Postacie ukazane w filmie miały swoje autentyczne pierwowzory, które umieścił w swojej książce Michener. Motyw zestrzelenia załogi jednego z amerykańskich samolotów i próby ich ewakuacji również bazuje na autentycznych wydarzeniach, chociaż miały one miejsce trzy miesiące po ataku na mosty[3].
Film powstał niemal w czasie rzeczywistym w stosunku do przedstawianych wydarzeń (zaledwie w rok po zakończeniu wojny), przy wydatnej pomocy US Navy. Z wyjątkiem odrzutowców F9 Panther (w rzeczywistości były to Douglas A-1 Skyraider), przedstawione w nich okręty i samoloty brały udział w opisywanych wydarzeniach[4].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Film spotkał się z dobrym przyjęciem zarówno u widzów jak i krytyków. Bosley Crowther na łamach The New York Times uznał film za jeden z najlepszych obrazów wojennych. Chwalił go za realistyczne i tak wiernie jak to tylko możliwe odtworzone sceny udziału US Navy w wojnie koreańskiej. Podkreślano również przejmująco ukazany wątek osobistych przeżyć głównego bohatera rozdartego pomiędzy miłością i oddaniu dla rodziny, a poczuciem obowiązku. Chwalono doskonale dobraną obsadę aktorską[5].
W rankingu popularnego, filmowego serwisu internetowego Rotten Tomatoes obraz posiada obecnie (2023) wysoką, 82-procentową, pozytywną ocenę "czerwonych pomidorów"[6]
Mosty Toko-Ri spodobały się również widzom. W 1955 film uplasował się na szesnastym (na 107 sklasyfikowanych filmów) miejscu pod względem oglądalności w kinach USA i Kanady z przychodem 4,7 mln. $, wyprzedzając tak głośne produkcje jak: Vera Cruz, Czarny dzień w Black Rock i Marty[7]
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
W 1956 roku film otrzymał Oscara za najlepsze efekty specjalne oraz nominację do tej nagrody w kategorii najlepszy montaż[8].
Plenery[edytuj | edytuj kod]
Plenery i plany filmowe filmu były w większości autentyczne i umiejscowione zostały w powojennej Japonii (Yokosuka, Hakone) oraz na pokładach amerykańskich okrętów (USS "Oriskany", USS "Kearsarge")[9].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Okręty i samoloty użyte w filmie
-
-
-
USS "Putnam" -
-
Sikorsky H-5 -
_near_Midway_Atoll_1967.jpg)
_underway_at_sea_in_1966.jpg)
_underway_in_the_Atlantic_Ocean_on_12_October_1964_(NH_107151).jpg)
.jpg)
_off_Korea_on_14_April_1953_(cropped).jpg)
Plenery
-
Nadbrzeże bazy US Navy w Yokosuce gdzie kręcono część scen z filmu. W centrum widoczny USS "Oriskany", który "wystąpił" w filmie (zdjęcie z okresu kiedy powstawał film) -
Hotel Fujiya w Hakone w którym kręcono sceny spotkania Brubakera z rodziną -
Region Thousand Oaks w Kalifornii – w filmie "koreańskie" miejsce śmierci Brubakera i jego towarzyszy
_at_Yokosuka_c1952.jpg)
Inne
-
Logo 192 Myśliwskiej Eskadry Uderzeniowej US Navy widoczne w filmie na mundurach i samolotach amerykańskich lotników
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Richard F. Kaufman: Behind The Bridges at Toko-Ri. [w:] Naval Aviation News [on-line]. marzec-kwiecień 2002. (ang.).
- ↑ Don Hollway: The Bridges at Toko-Ri. [w:] historynet.com [on-line]. 2017-07-07. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Don Harribine, The Bridges at Toko-Ri: The Real Story by CAPT Paul N. Gray, USN, Ret, USNA '41, former CO of VF-54. [online] [dostęp 2023-08-19] (ang.).
- ↑ Richard Sisk: Hollywood Captured Armstrong's Korean War Missions. [w:] Military.com [on-line]. 2012-08-27. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Bosley Crowther: The Screen in Review; "Bridges at Toko-ri" Is Fine Film of War. [w:] The New York Times [on-line]. 1955-01-21. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ The Bridges at Toko-Ri. [w:] Rotten Tomatoes [on-line]. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ 1955's Top Film Grossers. [w:] Variety [on-line]. 1956-01-25. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Mosty Toko-Ri. Nagrody. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2023-08-19]. (pol.).
- ↑ The Bridges at Toko-Ri. Filming & production. [w:] IMDb [on-line]. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).