Muhafazat Zufar
Muhafazat (gubernatorstwo) | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Powierzchnia |
99 300 km² |
Populacja (2016[1]) • liczba ludności |
|
• gęstość |
4,27 os./km² |
Szczegółowy podział administracyjny | |
Liczba wilajetów |
10 |
Położenie na mapie Omanu | |
Strona internetowa |
Zufar (ar. ظفار; Dhofar) – kraina geograficzna i największe gubernatorstwo (muhafaza) Omanu, położona na zachodzie kraju, przy granicy z Jemenem i Arabią Saudyjską. Ma dostęp do Morza Arabskiego. Stolica mieści się w Salali.
Według spisu powszechnego z 2010 roku liczba mieszkańców wynosiła 249 729 osób, a wedle informacji centrum statystyk Omanu, w 2016 roku gubernatorstwo zamieszkiwało 424 878 osób[1].
W jego skład wchodzi 10 wilajetów[1]:
- Dhalkut
- Mazyonah lub al-Mazuna (od października 2006)
- Mirbat
- Muqshin
- Rakhyut
- Sadah
- Salala
- Shalim i wyspy Al-Hallaniyah
- Taqah
- Thumrait
Rebelia w Zufarze
[edytuj | edytuj kod]W latach 1962–1976 trwała tu antyrządowa rebelia lewicowych partyzantów popartych przez Jemen Południowy[2][3][4]. Na początku 1969 roku dzięki wsparciu militarnemu Południowego Jemenu, partyzanci zajęli duże połacie zachodniej części Zufaru[5]. Rebelia upadła w 1976 roku na skutek irańskiej i brytyjskiej interwencji zbrojnej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Mohamed bin Khalfan Al Busaidi; Badar bin Yahya Al Rashdi; Hassan bin Ali Al Wahaibi; Mahmoud bin Khalifa Al Baimani; Rab’a bint Hamoud Al Riamia; Rosemary Hector: Oman 2016. Maskat: Ministry of Information Sultanate of Oman, Mazoon Press, s. 23-24. ISBN 978-99969-0-840-8.
- ↑ John Townsend , Oman: the måking of a modern state, London: C. Helm, 1977, s. 98, ISBN 978-0-85664-446-7, OCLC 3559485 .
- ↑ Kendall D. Gott (październik 2010). U. S. Army and the Interagency Process: Historical Perspectives: The Proceedings of the Combat Studies Institute 2008 Military History Symposium. DIANE Publishing. s. 203.
- ↑ Peter Janke; Richard Sim (październik 1983). Guerrilla and terrorist organisations: a world directory and bibliography. Macmillan. s. 265. ISBN 978-0-02-916150-0.
- ↑ John Peterson, Defending Arabia, 1986, Taylor & Francis, s. 100