Munju
| Imię koreańskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| król Baekje | |||||||||
| Okres | |||||||||
| Poprzednik |
Gaero | ||||||||
| Następca |
Samgŭn | ||||||||
| Dane biograficzne | |||||||||
| Data śmierci | |||||||||
| Przyczyna śmierci |
zabójstwo | ||||||||
| Ojciec |
Gaero | ||||||||
| Rodzeństwo |
Konji | ||||||||
| Dzieci |
Samgŭn | ||||||||
Munju (kor. 문주왕) – król Baekje, jednego z Trzech Królestw Korei, panujący w latach 475–477[1].
Panowanie[edytuj | edytuj kod]
Rządy Munju przypadły na okres szczytowej potęgi największego z Trzech Królestw – Koguryŏ, na rzecz którego Baekje systematycznie traciło terytorium.
.PNG)
Według kronik Samguk sagi, Munju był synem poprzedniego króla Gaero, za którego panowania sprawował urząd głównego ministra (sangjwap’yŏng)[1][2]. Przejął tron w 475 roku, po tym jak jego ojciec poległ w bitwie z Koguryŏ[1][2].
Za jego rządów stolicę królestwa Baekje przeniesiono do Ungjin (熊津)[1]. Ponadto w kronikach odnotowano nawiązanie kontaktów dyplomatycznych z mieszkańcami wyspy Tamna, czyli Czedżu[2].
W polityce wewnętrznej król nie zdołał rozwiązać konfliktu wynikłego w obrębie tamtejszej szlachty[1], przez co w 477 roku został zabity przez bandytę wynajętego przez ministra wojska Hae Gu[1][2].
Japoński zbiór genealogiczny Shinsen Shōjiroku nazywa go 24-tym z kolei władcą Baekje, podczas gdy wg kronik Samguk sagi był on 22 królem tego państwa, licząc od Onjo[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f No Myŏng-hoM., Kim Sŏn-juS., 문주왕(文周王) [online], 한국민족문화대백과사전, 2009 (kor.).
- ↑ a b c d Kim Bu-sikB., Samguk sagi, M.N. Pak (tłum.), t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995, s. 166 (ros.).
- ↑ Wontack Hong, Ancient Korea-Japan Relations, The Open Area Studies Journal, 2009, s. 21, Cytat: The Shinsen Shōjiroku records that Mun-ju was the 24th king of Paekche when counted from Tomo while Samguk-sagi places him as the 22nd king counted from Onjo..