Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil

Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil
‏ مصطفى عبد الجليل‎
Data i miejsce urodzenia	1952 ; Al-Bajda
	Przewodniczący Narodowej Rady Tymczasowej
Okres	od 5 marca 2011; do 8 sierpnia 2012
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	urząd utworzony
Następca	Mohammed Ali Salim
	Minister Sprawiedliwości
Okres	od 10 stycznia 2007; do 21 lutego 2011
Przynależność polityczna	bezpartyjny
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil (ur. 1952 w Al-Bajdzie)^[2] – libijski polityk, minister sprawiedliwości w latach 2007-2011. 5 marca 2011 stanął na czele Narodowej Rady Tymczasowej, opozycyjnego ośrodka władzy wobec Muammara al-Kaddafiego w czasie wojny domowej w Libii, który przejął kontrolę nad państwem i sprawował do 8 sierpnia 2012.

Życiorys

Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil urodził się w 1952 w mieście Al-Bajda. W 1975 ukończył prawo oraz prawo szariatu na Wydziale Języka Arabskiego i Studiów Islamskich na Uniwersytecie Libijskim. Po studiach rozpoczął pracę jako asystent w prokuraturze w Al-Bajdzie. W 1978 uzyskał nominację sędziowską. W 2002 został mianowany przewodniczącym Sądu Apelacyjnego w Al-Bajdzie^[3].

Od 2007 do 21 lutego 2011 pełnił funkcję sekretarza sprawiedliwości w rządzie (Generalny Komitet Ludowy) premiera Al-Baghdadiego Alego al-Mahmudiego^[3]. W sierpniu 2010 organizacja broniąca praw człowieka Human Rights Watch wyraziła uznanie wobec jego postawy sprzeciwiającej się arbitralnym aresztowaniom i długim więzieniem bez procesu sądowego^[4]. W listopadzie 2010 Amnesty International odnotowała, iż minister wezwał do zwolnienia grupy ok. 200 więźniów, którzy odbyli już swą karę lub zostali uniewinnieni przez sąd, a nadal przebywali w zakładach karnych^[5].

21 lutego 2011, w czasie wojny w Libii, zrezygnował ze stanowiska w rządzie w proteście przeciwko "nadmiernemu używaniu przemocy wobec antyrządowych demonstrantów"^[6]. 22 lutego oświadczył, że Muammar al-Kaddafi osobiście wydał rozkaz wysadzenia samolotu nad Lockerbie w 1988^[7]. Dwa dni później stwierdził natomiast, że odpowiedzialność za zarażenie 400 dzieci wirusem HIV w 1998 ponosi wyłącznie reżim pułkownika^[8].

24 lutego 2011 przewodniczył spotkaniu grupy opozycyjnych polityków, byłych oficerów wojskowych i przywódców plemiennych w mieście Al-Bajda na wschodzie kraju wyzwolonym spod władzy pułkownika Kaddafiego. Abd al-Dżalil odmówił prowadzenia z nim jakichkolwiek rozmów i wezwał do rezygnacji z władzy^[9]. 26 lutego 2011 podjął działania na rzecz ustanowienia opozycyjnego w stosunku do Kaddafiego rządu^[10].

5 marca 2011 stanął na czele powołanej przez powstańców Narodowej Rady Tymczasowej, występującej jako jedyny reprezentant całej Libii^[11]. Wraz z ofensywą powstańców, wspieranych z powietrza przez siły NATO, wzrastało uznanie międzynarodowe dla Narodowej Rady Tymczasowej. 23 sierpnia 2011 powstańcy zdobyli kwaterę Kaddafiego w Trypolisie, zmuszając go do ucieczki, a Rada efektywnie (de facto) przejęła władzę w kraju^[12]. 16 września 2011 została oficjalnie uznana przez ONZ, a jej przedstawiciel uzyskał mandat w Zgromadzeniu Ogólnym^[13].

8 sierpnia 2012 Narodowa Rada Tymczasowa przekazała władzę wybranemu w lipcu 2012, w pierwszych w historii kraju demokratycznych wyborach, Zgromadzeniu Narodowemu na ręce najstarszego deputowanego (seniora) – Muhammeda Ali Salima^[14]^[15] i została rozwiązana^[16].

Przypisy

↑ Jako p.o. Przewodniczącego Powszechnego Kongresu Narodowego.
↑ PROFILE: Provisional rebel government leader Mustafa Abdel Jali. monstersandcritics.com, 10 marca 2011. [dostęp 2011-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)]. (ang.).
↑ ^a ^b Transitional National Council - Council members. ntclibya.org. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).
↑ Rights Researcher Calls for Expanded Libyan Prisoner Compensation. VOANews.com, 4 sierpnia 2010. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
↑ Document - Libya: Carry Out UN Calls for Reform: Government Rejects Much-Needed Changes at First Human Rights Council Review. amnesty.org, 17 listopada 2010. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-11)]. (ang.).
↑ Libyan minister quits over crackdown - report. Reuters, 21 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
↑ Muammar Gaddafi ordered Lockerbie bombing, says Libyan minister. news.com.au, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27].
↑ Gaddafi regime, not Bulgarian medics, infected children with AIDS - former Libyan justice minister. sofiaecho.com, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
↑ Libya protests: Gaddafi embattled by opposition gains. BBC News, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
↑ Ex Libyan minister forms interim govt-report. Reuters, 26 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
↑ Founding Statement of the Interim Transitional National Council (TNC). ntclibya.org, 5 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).
↑ Libyan rebels overrun Gaddafi HQ, say he's 'finished'. Reuters, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).
↑ UN assembly recognizes Libya's interim government. Reuters, 16 września 2011. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).
↑ http://wiadomosci.wp.pl/tymczasowa-rada-narodowa-przekazala-wladze-zgromadzeniu-narodowemu-6036452414465153a Tymczasowa Rada Narodowa przekazała władzę Zgromadzeniu Narodowemu, wp.pl 9/08/2012
↑ http://www.rulers.org/rull.html#libya Rulers.org: Libya
↑ Libya's NTC hands power to newly elected assembly. BBC News, 9 sierpnia 2012. [dostęp 2012-06-08]. (ang.).

[1] Jako p.o. Przewodniczącego Powszechnego Kongresu Narodowego.

[2] PROFILE: Provisional rebel government leader Mustafa Abdel Jali. monstersandcritics.com, 10 marca 2011. [dostęp 2011-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)]. (ang.).

[rada-3] Transitional National Council - Council members. ntclibya.org. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).

[4] Rights Researcher Calls for Expanded Libyan Prisoner Compensation. VOANews.com, 4 sierpnia 2010. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).

[5] Document - Libya: Carry Out UN Calls for Reform: Government Rejects Much-Needed Changes at First Human Rights Council Review. amnesty.org, 17 listopada 2010. [dostęp 2011-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-11)]. (ang.).

[6] Libyan minister quits over crackdown - report. Reuters, 21 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).

[7] Muammar Gaddafi ordered Lockerbie bombing, says Libyan minister. news.com.au, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27].

[8] Gaddafi regime, not Bulgarian medics, infected children with AIDS - former Libyan justice minister. sofiaecho.com, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).

[9] Libya protests: Gaddafi embattled by opposition gains. BBC News, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).

[10] Ex Libyan minister forms interim govt-report. Reuters, 26 lutego 2011. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).

[11] Founding Statement of the Interim Transitional National Council (TNC). ntclibya.org, 5 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).

[12] Libyan rebels overrun Gaddafi HQ, say he's 'finished'. Reuters, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).

[13] UN assembly recognizes Libya's interim government. Reuters, 16 września 2011. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).

[14] ttp://wiadomosci.wp.pl/tymczasowa-rada-narodowa-przekazala-wladze-zgromadzeniu-narodowemu-6036452414465153a Tymczasowa Rada Narodowa przekazała władzę Zgromadzeniu Narodowemu, wp.pl 9/08/2012

[15] ttp://www.rulers.org/rull.html#libya Rulers.org: Libya

[16] Libya's NTC hands power to newly elected assembly. BBC News, 9 sierpnia 2012. [dostęp 2012-06-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Wojna domowa	Kalendarium od 15 lutego do 18 marca 2011 od 19 marca do 10 maja 2011 od 11 maja do 19 sierpnia 2011 od 20 sierpnia do 23 października 2011 Międzynarodowe reakcje Strefa zakazu lotów Narodowa Rada Tymczasowa Skutki wojny domowej Konflikt wewnętrzny w Libii (2011–2014)
Bitwy	Bengazi (I) Trypolis (I) Az-Zawija (I) Misrata Dżabal Nafusa Marsa al-Burajka (I) Ras al-Unuf Bin Dżawwad Marsa al-Burajka (II) Adżdabija Bengazi (II) Operacja Odyssey Dawn Operacja Harmattan Operacja Ellamy Operacja Unified Protector ofensywa marcowa Marsa al-Burajka (III) Kampania pustynna Wazzin Front pod Misratą Dżabal Nafusa (II) Marsa al-Burajka (IV) Az-Zawija (II) Trypolis (II) Bani Walid Syrta
Rezolucje RB ONZ	Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1970 Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1973
Miejsca	Plac Męczenników w Trypolisie Majdan asz-Szadżara Sala Ludu
Osoby	Mu’ammar al-Kaddafi Sajf al-Islam al-Kaddafi Chamis al-Kaddafi Muhammad Abu al-Kasim az-Zuwajj Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil Mahmud Dżibril Abd al-Fattah Junus Chalifa Haftar Abd al-Hafiz Ghuka Husajn Sadik al-Misrati Muhammad as-Sanusi Idris as-Sanusi Fathi Terbil Szukri Ghanim Nuri al-Mismari Ahmad Qaddaf al-Damm Sajf al-Arab al-Kaddafi Mohamed Amer Bayou Abd ar-Rahman al-Abbar Samuel Locklear

Królestwo Libii (1951–1969)	Idris I
Rządy Kaddafiego (1969–2011)	Hasan as-Sanusi Mu’ammar al-Kaddafi Abd al-Ati al-Ubajdi Muhammad az-Zarruk Radżab Miftah al-Usta Umar Abd ar-Razzak as-Sausa Az-Zanati Imhammad az-Zanati Miftah Muhammad Ku’ajba Imbarak Abd Allah asz-Szamich Muhammad Abu al-Kasim az-Zuwajj
Państwo Libia (od 2011)	Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil Muhammad Ali Salim (p.o.) Muhammad Jusuf al-Makarjaf Dżuma Ahmad Atika (p.o.) Nuri Abu Sahmajn Akila Salih Isa Fajiz as-Sarradż Muhammad al-Manfi