Muzeum Miasta Gdyni
![]() Muzeum Miasta Gdyni (2008) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Zawiszy Czarnego 1 |
Data założenia |
1 stycznia 1983 |
Powierzchnia ekspozycji |
1712 m² |
Dyrektor | |
Położenie na mapie Gdyni ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Muzeum Miasta Gdyni – muzeum miejskie utworzone w 1983 w Gdyni, samorządowa instytucja kultury; dokumentuje historię Gdyni; od 2020 dyrektorem muzeum jest Karin Moder.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zaczątkiem muzeum był utworzony w 1968 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej, Dział Dokumentacji Historii Miasta, kierowany przez Macieja Rdesińskiego. Siedzibą Działu był budynek przy ul. Starowiejskiej 30, datujący swoje istnienie od początku XX w., będący zarazem jednym z obiektów typowych dla zabudowy wiejskiej tego okresu. Prowadzona przez Macieja Rdesińskiego działalność w zakresie gromadzenia zbiorów, przy wsparciu grona pasjonatów projektu utworzenia muzeum, przyczyniła się do stworzenia poważnego zasobu materiałów, dokumentujących historię miasta i życie jego mieszkańców. Zbiory i obsada personalna stały się bazą wyjściową utworzonego z dniem 1 stycznia 1983 roku Muzeum Miasta Gdyni. W sensie formalno-prawnym powstała państwowa instytucja kultury podległa Ministerstwu Kultury i Sztuki, której kształt organizacyjny ewoluował na przestrzeni minionych trzydziestu lat stosownie do zmieniającego się ustroju polityczno-administracyjnego państwa oraz zmieniających się regulacji. Obecnie jest ona samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, finansowaną z budżetu miasta. Siedzibą Muzeum Miasta Gdyni stał się tzw. Domek Abrahama przy ul. Starowiejskiej 30, natomiast działalność merytoryczno-wystawiennicza realizowana była w Pawilonie Wystawowym przy ul. Waszyngtona 21. Docelowe budynki Muzeum miały zostać wybudowane na Kamiennej Górze, przy ul. Korzeniowskiego 9 i 12. Zmieniające się koncepcje i plany odnośnie do przyszłej lokalizacji siedziby stałej spowodowały, że projekt ten nie został zrealizowany. Finalnie zdecydowano o budowie nowoczesnego gmachu w atrakcyjnym pod względem turystycznym miejscu przy ul. Zawiszy Czarnego. Na mocy porozumienia władz miasta z dowództwem Marynarki Wojennej RP budynek miał pomieścić Muzeum Miasta Gdyni oraz Muzeum Marynarki Wojennej, dwa odrębne i niezależne od siebie podmioty prawno-instytucjonalne. Zadaniem zespołu merytorycznego muzeum, na czas realizacji tej inwestycji była aktywność w sferze wystawienniczej w Sali Wystawowej w Centrum Gemini, którą dzierżawiono w latach 2001–2007 oraz w innych miejscach w przestrzeni publicznej miasta. Moment przejęcia nowej siedziby i przygotowania do otwarcia Muzeum stały się sprawdzianem sprawności organizacyjnej i dojrzałości merytorycznej zespołu pracowniczego Muzeum. Uroczyste otwarcie z udziałem prezydenta RP prof. Lecha Kaczyńskiego nastąpiło w listopadzie 2007 i związane było z udostępnieniem zwiedzającym zrealizowanej po raz pierwszy w historii Muzeum długoterminowej, ekspozycji obrazującej kompleksowo historię miasta, z zaakcentowaniem okresu międzywojennego. Bez większej przesady można przyjąć, że trzydziestoletnie dzieje siedziby Muzeum Miasta Gdyni są swoistą parabolą losów tej instytucji. Od jej dziecięcego okresu związanego z Domkiem Abrahama przy ul. Starowiejskiej 30 i obiektem przy ul. Waszyngtona 21, poprzez dorastanie i dojrzewanie w trudnych latach dziewięćdziesiątych i na początku nowego stulecia w tymczasowej siedzibie przy ul. Chrzanowskiego 14, po wejście w dojrzałość w docelowej siedzibie przy ul. Zawiszy Czarnego 1. Jest ona dzięki nowoczesnej, na miarę nowych wyzwań cywilizacyjnych i oczekiwań społecznych architekturze, gmachem charakterystycznym, dostosowanym do klimatu miejsca i tradycji urbanistycznych miasta. Przebyta droga to również rozwój ilościowy i jakościowy zespołu merytorycznego i administracyjno-technicznego oraz form organizacji pracy. Stanowi on o wartości placówki, jest tym niezbędnym kapitałem ludzkim, w którego inwestowanie przynosi największe efekty. Świadomość tego towarzyszyła dyrekcji Muzeum przez cały okres jego istnienia.
W 2017 roku muzeum odwiedziły 44 582 osoby[1].
28 kwietnia 2022 przylegajacy do muzeum plac otrzymał nazwę "Wolnej Ukrainy"[2].
Cel[edytuj | edytuj kod]
Celem Muzeum jest dokumentowanie i popularyzacja informacji o historii i współczesności Gdyni, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia ośrodka miejsko-portowego w okresie II Rzeczypospolitej. Muzeum zgromadziło dotychczas w Dziale Dokumentacji Historii Miasta i Dziale Sztuki ponad 59 tysięcy obiektów. Są to dokumenty życia społecznego, przedmioty kultury materialnej, mapy, plany, plakaty, fotografie, negatywy, pocztówki, obrazy, grafiki, rzeźby, medale i tkaniny artystyczne. W bibliotece muzeum znajduje się przeszło 10 tys. książek i czasopism[3].
Struktura[edytuj | edytuj kod]
Muzeum posiada trzy działy merytoryczne:
- Dział Dokumentacji Historii Miasta i Portu
- Dział Sztuki
- Dział Naukowo-Edukacujny
a także bibliotekę i pracownię konserwatorską.
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Zieliński (1983-1988)
- Stefania Lemańska (1988-1998)
- Dagmara Płaza-Opacka (1998-2013)
- Jacek Friedrich (2013-2020)
- Karin Moder (od 2020; do 2021 p.o.)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Muzeum Miasta Gdyni: 44 582 zwiedzających.
- ↑ Plac przed Muzeum Miasta Gdyni otrzymał nazwę Wolnej Ukrainy
- ↑ Muzeum Miasta Gdyni - informacje. Gdynia 2020
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Praca zbiorowa: 30 lat Muzeum Miasta Gdyni. Gdynia: Muzeum Miasta Gdyni, 2013. ISBN 978-83-937119-0-1.