Mycoaciella bispora
.jpg) Mycoaciella bispora | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Mycoaciella bispora |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycoaciella bispora (Stalpers) J. Erikss. & Ryvarden Cortic. N. Eur., 5 (Oslo): 902 (1978) | |
Mycoaciella bispora (Stalpers) J. Erikss. & Ryvarden – gatunek grzybów z rodziny strocznikowatych (Meruliaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycoaciella, Meruliaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1976 r. Joast A. Stalpers, nadając mu nazwę Resinicium bisporum. W 1978 r. John Eriksson i Leif Ryvarden przenieśli go do rodzaju Mycoaciella[1]. Synonimy:
- Mycoacia bispora (Stalpers) Spirin & Zmitr. 2004
- Phlebia bispora (Stalpers) Nakasone 2002
- Resinicium bisporum Stalpers 1976[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Grzyb hydnoidalny, o owocniku rozpostartym, rozproszonym, w młodym wieku bladożółtym, potem ochrowym, w stanie świeżym skórzasty, złożony z kolców o długości do 2 mm, cylindrycznych lub wąsko stożkowych, zwężających się ku sterylnemu wierzchołkowi. Brzeg przerzedzony, niezróżnicowany, w eksykatach jaśniejszy od reszty owocnika. Subikulum cienkie, u starych owocników pękające podczas suszenia[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki tworzą gęstą palisadę, zwłaszcza w dojrzałym hymenium. Są wąsko maczugowate,15–20 × 3–4,5 µm, ze sprzążką bazalną, czterema stożkowymi sterygmami i licznymi kroplami oleju w protoplazmie. Bazydiospory 4–5,5 × 2,5–3 µm, wąsko elipsoidalne do niemal cylindrycznych, gładkie, cienkościenne, zwykle z kroplami oleju w protoplazmie. System strzępkowy dimityczny, strzępki szkieletowe grubościenne, przeważnie o szerokości 3–4 µm, w środkowej części kolców równoległe. Trama dobrze oddzielona od subikulum, zbudowana z bogato splecionych, cienkościennych strzępek o szerokości 2–3 µm ze sprzążkami. W strzępkach liczne kryształki, zwłaszcza w subikulum. W hymenium prawie cylindryczne cystydy o wymiarach 20–30 × 4–5 µm, z główkowatymi wierzchołkami pokrytymi kulkami żywicznej, żółtawej substancji[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Azji i Australii. Najwięcej stanowisk podano w Europie[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale jego stanowiska podano w późniejszych latach[6]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na martwym drewnie drzew liściastych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15].
- ↑ a b c J. Eriksson, K. Hjortstam, L. Ryvarden, The Corticiaceae of North Europe, t. 5, Mycobank, 1978, s. 887–1047 [dostęp 2024-01-16].
- ↑ Występowanie Mycoaciella bispora na świecie (mapa) [online], grzyby.pl [dostęp 2014-02-15] (pol.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 30–812, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-16] (pol.).
- ↑ Aktualne stanowiska Mycoaciella bispora w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2014-02-15] (pol.).