Przejdź do zawartości

Na koniec świata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Na koniec świata
Gatunek

psychologiczny

Data premiery

17 września 1999

Kraj produkcji

Polska

Język

Polski

Czas trwania

104 minuty

Reżyseria

Magdalena Łazarkiewicz

Scenariusz

Joanna Żółkowska, Magdalena Łazarkiewicz, na motywach powieści Émila ZoliTeresa Raquin

Muzyka

Antoni Łazarkiewicz, Justyna Steczkowska

Zdjęcia

Tomasz Dobrowolski

Scenografia

Katarzyna Sobańska, Dariusz Derbich

Kostiumy

Dorota Roqueplo

Montaż

Ewa Romanowska-Różewicz

Produkcja

Telewizja Polska, HBO Polska, Casting Service Film

Dystrybucja

Gutek Film

Na koniec świata – polski film obyczajowy w reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz i Joanny Żółkowskiej z 1999 roku.

Do filmu ukazała się ścieżka dźwiękowa Justyny Steczkowskiej o tym samym tytule, do którego słowa napisała Edyta Bartosiewicz.

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Koniec XIX wieku. Carskie wojsko rozpędza nielegalny wiec, obok ciała zabitej kobiety, leży żywe niemowlę. Gabriel zabiera dziecko i zanosi do domu brata. Tej samej nocy jego szwagierka rodzi chłopca – Kamila. Znaleziona na ulicy dziewczynka Teresa i Kamil wychowują się pod opieką apodyktycznej Jadwigi. Niestety, wkrótce Gabriel i ojciec Kamila zostaną zesłani przez carskie władze do Mandżurii. Mijają lata, Jadwiga z Kamilem i Teresą – świeżo poślubionym małżeństwem – jadą do Mandżurii. Kamil dostaje prace przy budowie kolei, zaś Teresa jest całkowicie zdominowana przez silną osobowość Jadwigi. Jedyną radością w życiu Teresy jest córeczka Gabriela – kilkuletnia Maja. Tymczasem Kamil poznaje Wiktora – szalonego Rosjanina, malarza.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]