Przejdź do zawartości

Naczyniówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Naczyniówka (łac. choroidea) – tylna, największa część błony naczyniowej gałki ocznej; położona pomiędzy siatkówką a twardówką gęsta sieć naczyń krwionośnych odżywiających siatkówkę. W przedniej części oka naczyniówka przechodzi w ciało rzęskowe i tęczówkę[1].

Brunatna barwa naczyniówki poprawia własności optyczne oka.

Struktura naczyniówki jest podzielona na cztery warstwy (w kolejności najbardziej oddalonej od siatkówki do najbliższej)[2][1]:

  • blaszka nadnaczyniówkowa,
  • blaszka naczyniowa,
  • blaszka naczyń włosowatych,
  • blaszka podstawna (błona Brucha).

Nazwa eponimiczna blaszki podstawnej naczyniówki upamiętnia niemieckiego histologa Karla Wilhelma Ludwiga Brucha[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 515–517, ISBN 978-83-200-3258-1.
  2. Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2021, s. 420, ISBN 978-83-200-6302-8.
  3. Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 21.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka. Tom V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 515–517. ISBN 83-200-2603-2.