Narhvalen (1917)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narhvalen
Ilustracja
Bliźniaczy „Havkatten” w 1945 r.
Klasa

torpedowiec / trałowiec

Typ

Springeren

Historia
Stocznia

Orlogsværftet, Kopenhaga

Wodowanie

4 kwietnia 1917

 Kongelige Danske Marine
Nazwa

Narhvalen

Wejście do służby

1917

Wycofanie ze służby

sierpień 1943

 Kriegsmarine
Wycofanie ze służby

maj 1945

 Kongelige Danske Marine
Wycofanie ze służby

październik 1949

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 93 tony
pełna: 109 t

Długość

38,5 metra

Szerokość

4,25 m

Zanurzenie

2,74 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 2000 KM
2 kotły, 1 śruba
Prędkość

24,6 węzła

Zasięg

425 Mm przy prędkości 14 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 57 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

2 x 450 mm (2 x I)

Załoga

24

Narhvalenduński torpedowiec, później trałowiec z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z 10 zbudowanych jednostek typu Springeren. Okręt został zwodowany 4 kwietnia 1917 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a do służby w Kongelige Danske Marine wszedł w tym samym roku. W 1929 roku jednostkę przebudowano na trałowiec. W sierpniu 1943 roku okręt został zdobyty przez Niemców, a pod banderę duńską powrócił po zakończeniu wojny. Jednostka została wycofana ze służby w 1949 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Okręt był jedną z 10 zbudowanych jednostek typu Springeren, których projekt bazował na zbudowanym na licencji Normanda w kopenhaskiej stoczni w 1907 roku torpedowcu „Ormen[1][2]. Okręty były od początku przestarzałe, jednak niski koszt budowy zaowocował zbudowaniem dużej serii jednostek[2].

„Narhvalen” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[1][2]. Wodowanie odbyło się 4 kwietnia 1917 roku[2].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był niewielkim torpedowcem o długości całkowitej 38,5 metra, szerokości 4,25 metra i zanurzeniu 2,74 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 93 tony, zaś pełna 109 ton[2]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 2000 KM, do której parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 24,6 węzła[1][2]. Okręt zabierał zapas 15 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 425 Mm przy prędkości 14 węzłów[2].

Okręt wyposażony był w dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm: stałą na dziobie i obrotową na pokładzie[2][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze 6-funtowe działa pokładowe kalibru 57 mm L/40 M1885[2][3][a].

Załoga okrętu składała się z 24 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Bliźniaczy „Springeren” po przebudowie na trałowiec.

„Narhvalen” wszedł do służby w Kongelige Danske Marine w 1917 roku[2]. W 1920 roku okręt otrzymał numer taktyczny 5, zmieniony trzy lata później na B7[2]. W 1929 roku jednostkę przebudowano na trałowiec, pozbawiając ją pokładowej wyrzutni torped i instalując wyposażenie trałowe (okręt otrzymał też nowy numer taktyczny – S6)[2][b].

Podczas próby przejęcia duńskich okrętów przez Niemców 29 sierpnia 1943 roku znajdował się w remoncie i nie został samozatopiony, lecz został uszkodzony przez załogę[4]. Został następnie zdobyty przez Niemców, po czym zwrócony Danii po zakończeniu działań wojennych w maju 1945 roku[2]. Nie służył aktywnie po wojnie[5]. Jednostka została wycofana ze służby w październiku 1949 roku[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353 podaje, że kaliber dział wynosił 75 mm.
  2. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382 podaje, że przebudowa na trałowiec odbyła się około 1923 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Gogin 2018 ↓.
  3. a b Parkes 1934 ↓, s. 144.
  4. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382.
  5. Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995. Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.). Annapolis: Naval Institute Press, 1995, s. 73-74. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: SPRINGEREN torpedo boats (1917-1920). Navypedia. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
  • Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).