Nasutoceratops

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nasutoceratops
Sampson et al., 2013
Okres istnienia: 75 mln lat temu
75/75
75/75
Ilustracja
Model czaszki Nasutoceratops
w Natural History Museum of Utah
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

ceratopsy

Podrodzina

centrozaury

Rodzaj

Nasutoceratops

Gatunki

Nasutoceratops titusi

Nasutoceratops – rodzaj roślinożernych dinozaurów z rodziny ceratopsów, zamieszkujący na terenie kontynentu północnoamerykańskiego w okresie późnej kredy[1].

Historia odkrycia[edytuj | edytuj kod]

Szczątki N. titusi zostały znalezione po raz pierwszy przez zespół amerykańskich paleontologówScott D. Sampson, Eric K. Lund, Mark A. Loewen, Andrew A. Farke oraz Katherine E. Clayton – na terenie Grand Staircase-Escalante National Monument w Kaiparowits Formation w amerykańskim stanie Utah. Gatunek, oraz rodzaj Nasutoceratops został po raz pierwszy opisany w czasopiśmie „Proceedings of the Royal Society B” w 2013 roku. Nazwa rodzajowa nawiązuje do łacińskiego nasutus oznaczającego „wielki nos”, zaś epitet gatunkowy titusi jest eponimem mającym na celu upamiętnienie paleontologa Alana Titusa, który prowadził prace wydobywania skamieniałych szczątków N. titusi w Grand Staircase-Escalante National Monument. Holotyp składający się z kompletnej czaszki, elementów kręgów szyjnych i grzbietowych oraz fragmentów kończyn przednich przechowywany jest w Muzeum Historii Naturalnej w Utah[1].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie wyników badań filogenetycznych naukowcy stwierdzili, że Nasutoceratops jest taksonem siostrzanym rodzaju awaceratops (Avaceratops)[1].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Masa ciała N. titusi sięgała dwóch i pół tony, przy długości ciała około 5 metrów. Bardzo duży nos dinozaura miał bardzo charakterystyczny kształt przypominający dziób tukana lub papugi. Zwierzę miało wielką czaszkę o długości około 1,8 m i potężne rogi wygięte do przodu. Zdaniem paleontologów były to najdłuższe rogi wśród znanych gatunków tej grupy zwierząt[1].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

N. titusi zamieszkiwał w okresie późnej kredy (około 75 milionów lat temu) tereny dzisiejszej Ameryki Północnej. Jego szczątki znaleziono w Stanach Zjednoczonych na terenie stanu Utah[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Scott D. Sampson, Eric K. Lund, Mark A. Loewen, Andrew A. Farke, Katherine E. Clayton. A remarkable short-snouted horned dinosaur from the Late Cretaceous (late Campanian) of southern Laramidia. „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”. 280 (1766), 2013. DOI: 10.1098/rspb.2013.1186. ISSN 1471-2954. (ang.).