Nazwa własna

Nazwy własne, imiona własne (łac. nomina propria) – nazwy przysługujące jednostkom, w odróżnieniu od nazw pospolitych, które odnoszą się do dowolnych klas jednostek (egzemplarzy określonej klasy przedmiotów).

Nazwy własne nie są definiowalne, jak nazwy pospolite. Dla przykładu: znając definicję wyrazu krzesło, z łatwością można przyporządkować mu przedmioty o cechach typowych dla nich. Natomiast Karol to po prostu ten, kto został nazwany Karolem, i nie można na podstawie takiej definicji stwierdzić, komu jeszcze mogłaby taka nazwa przysługiwać.

Nauka o nazwach własnych to onomastyka. Wyróżnić można dwie duże grupy nazw własnych. Jedna z nich to nazwy osobowe, odnoszące się do ludzi (antroponim). Druga to nazwy geograficzne nazywające miejsca (toponim). Wyróżnia się także mniejsze grupy, jak nazwy zwierząt, statków, ciał niebieskich itp.

Bibliografia

• Encyklopedia języka polskiego, pod red. S. Urbańczyka, Wrocław 1991, s. 216.