Neda Neżdana

Nadija Mirosznyczenko
Надія Мірошниченко
Neda Neżdana
	; Neda Neżdana (2020)
Data i miejsce urodzenia	1971 ; Kramatorsk
Narodowość	ukraińska
Język	ukraiński
Alma Mater	Kijowski Narodowy Uniwersytet Lingwistyczny(inne języki), Uniwersytet Narodowy „Akademia Kijowsko-Mohylańska”
Dziedzina sztuki	literatura piękna
Gatunek	teatr, poezja
	Strona internetowa

Neda Neżdana, właśc. Nadija Mirosznyczenko^[1] (ukr. Надія Мірошниченко^[2]; ur. 1971^[3]^[2] w Kramatorsku^[3]^[2]) – ukraińska dramatopisarka, poetka, dziennikarka, kulturolożka.

Życiorys

Ukończyła studia z filologii romańskiej^[1] na Kijowskim Narodowym Uniwersytecie Lingwistycznym(inne języki)^[3] oraz kulturologię na Uniwersytecie Narodowym „Akademii Kijowsko-Mohylańskej”^[3]. Kształciła się w Centrum Współczesnej Dramaturgii Eksperymentalnej im. Anatolija Diaczenki^[3], gdzie później prowadziła wykłady^[1]. Kierowała działem teatralnym czasopisma „Кіно-Театр”^[2](pol. „Kino-Teatr”^[3]). Od 2001 roku zajmowała się projektami teatralnymi w Narodowym Centrum Sztuki Teatralnej^[2]^[1], w 2007 roku została tamże kierowniczką działu projektów dramaturgicznych^[2]. Pracowała jako dziennikarka dla agencji UNIAN^[1]. Była kierownikiem literackim Teatru im. Panasa Saksahanśkiego w Białej Cerkwi^[1]. Jest współzałożycielką teatru-studio MIST (Młodzieżowy Interaktywny Teatr Współczesny) w Kijowie^[1]. Prowadzi wykłady w Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki^[2] oraz w prywatnej szkole teatralnej^[1]. Założyła bibliotekę tekstów teatralnych na portalu „Вертеп” (pol. „Wertep”)^[2]. Mieszka w Kijowie^[3].

Twórczość

Napisała ponad 20 sztuk oraz scenariusze filmowe, radiowe i telewizyjne^[3]. Przekładała z języka białoruskiego, francuskiego i rosyjskiego^[3]. Była redaktorką dwóch antologii nowożytnej dramaturgii francuskiej i serbskiej^[1]. Dzięki niej ukazały się także dwie antologie dramatu ukraińskiego: Майдан. До і після (pol. Majdan. Przed i po, 2015) i Лабіринт із криги та вогню (pol. Labirynt z lodu i ognia, 2019)^[2].

Wybrane sztuki teatralne:

Milion spadochroników^[3]
Kto otworzy drzwi?^[3]
Kiedy powraca deszcz…^[3] (polski przekład Anny Korzeniowskiej-Bihun^[4])

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Neda Neżdana [online], teatrfotografii.przemekwisniewski.pl [dostęp 2022-04-13] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ AndriejA. Moskwin AndriejA., Współczesny dramat ukraiński wobec wojny: na przykładzie sztuki Natalii Worożbyt „Złe drogi”, „Studia Ukrainica Posnaniensia”, 8 (2), 2020, s. 188, DOI: 10.14746/sup.2020.8.2.15, ISSN 2300-4754 [dostęp 2022-04-13] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Neżdana, Neda | Agencja Dramatu i Teatru "ADiT" [online], www.adit.art.pl [dostęp 2022-04-13] .
↑ 82-1/-9 Literatura piękna, „Przewodnik Bibliograficzny”, 2, 72(84), 3 stycznia 2016, s. 73, ISSN 1689-6521 .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Neda Neżdana [online], teatrfotografii.przemekwisniewski.pl [dostęp 2022-04-13] .

[:1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ AndriejA. Moskwin AndriejA., Współczesny dramat ukraiński wobec wojny: na przykładzie sztuki Natalii Worożbyt „Złe drogi”, „Studia Ukrainica Posnaniensia”, 8 (2), 2020, s. 188, DOI: 10.14746/sup.2020.8.2.15, ISSN 2300-4754 [dostęp 2022-04-13] .

[:2-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Neżdana, Neda | Agencja Dramatu i Teatru "ADiT" [online], www.adit.art.pl [dostęp 2022-04-13] .

[82_1_9_Literatura_piękna-s73-4] 82-1/-9 Literatura piękna, „Przewodnik Bibliograficzny”, 2, 72(84), 3 stycznia 2016, s. 73, ISSN 1689-6521 .

[1]

[2]

[3]

[4]