Przejdź do zawartości

Nedim Gürsel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nedim Gürsel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1951
Gaziantep

Narodowość

turckie

Dziedzina sztuki

literatura

Nedim Gürsel (ur. 5 kwietnia 1951 w Gaziantepie) – turecki pisarz.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę literacką rozpoczął w latach 60. od publikowania opowiadań w czasopismach[1]. W 1970 ukończył szkołę Galatasaray w Stambule, a w 1974 studia z zakresu współczesnej literatury francuskiej na paryskiej Sorbonie[2]. W 1979 obronił pracę doktorską z zakresu literatury porównawczej[1][2]. Jego rozprawa doktorska stanowiła porównanie twórczości Louisa Aragona i Nâzıma Hikmeta[1].

W 1976 opublikował zbiór opowiadań Lato bez końca, za który otrzymał nagrodę przyznawaną przez Turecką Akademię Literatury[1]. Po przewrocie wojskowym 1980 trybunał wojskowy uznał, że w swoich opowiadaniach Gürsel oczernia armię turecką. Mimo iż sąd odrzucił oskarżenia skierowane przeciwko pisarzowi, jego kolejne powieści nie ukazywały się w Turcji przez kilka lat. Gürsel wyjechał do Francji, gdzie uzyskał obywatelstwo francuskie i wykłada współczesną literaturę turecką na Sorbonie.

W 2004 został wyróżniony nagrodą Fernand Rouillon[3]. W 2008 Gürsel opublikował powieść Córki Allaha, której akcja rozgrywa się w VI w. Rok później inżynier Ali Emre Bukagjili skierował do sądu pozew przeciwko autorowi twierdząc, że obraza Mahometa, jego żon i Koranu stanowi zakazaną przez prawo obrazę religii i wzniecanie nienawiści na podłożu religijnym. Gürselowi groziła kara co najmniej roku więzienia, jednakże został uniewinniony[4]. Sam pisarz komentując sprawę stwierdził: „To jest powieść, a nie jest możliwe, by powieści popełniały zbrodnie”[5].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • 1975: Uzun Sürmüs Bir Yaz (Lato bez końca)
  • 1976: Ilk Kadin (Pierwsza kobieta)
  • 1986: Sevgilim Istanbul (Istambuł moja miłość)
  • 1986: Son Tramvay (Ostatni tramwaj)
  • 1991: Saint Nazaire Günlügü (Dziennik z Saint-Nazaire)
  • 1995: Boğazkesen, Fatih’in Romanı (Zdobywca: rzecz o zdobyciu Konstantynopola)
  • 1996: Balkanlara Dönüs (Powrót na Bałkany)
  • 2008: Allah'in Kizlari (Córki Allaha)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Nedim Gürsel. literaturfestival.com. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  2. a b Nedim Gürsel. turkishculture.org. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  3. Lauréats du Prix littéraire France-Turquie. comitefranceturquie.org. [dostęp 2021-06-06]. (fr.).
  4. Sebnem Arsu: Turkish Court Acquits Author. nytimes.com, 2009-06-26. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  5. Turkish novelist on trial for "insulting religion" (SETimes.com) [online], setimes.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]