Nerw skalisty większy
Nerw skalisty większy (łac. nervus petrosus major) — gałąź nerwu twarzowego. Prowadzi różne rodzaje włókien nerwowych: czuciowe, ruchowe jak i przedzwojowe włókna przywspółczulne oraz smakowe.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Nerw bierze swój początek w kolanku nerwu twarzowego. Odchodzi on od zwoju kolanka a następnie wychodzi na powierzchnię podstawy czaszki przez rozwór kanału nerwu skalistego większego (łac. hiatus canalis nervi petrosi majoris), który znajduje się na przedniej powierzchni części skalistej kości skroniowej. Następnie nerw przebiega w swojej bruździe: bruzda nerwu skalistego większego (łac. sulcus nervi petrosi majoris) kierując się ku przodowi i nieco przyśrodkowo. Po drodze mija on zwój Gassera oraz tętnicę szyjną wewnętrzną układając się między nimi (bocznie od tętnicy a przyśrodkowo i nieco ku dołowi od zwoju). Mając przed sobą otwór poszarpany nerw przebija przykrywający go chrząstkozrost klinowo-skalisty i wychodzi na zewnętrzną powierzchnię podstawy czaszki w stropie dołu skrzydłowo-podniebiennego. Tam wchodzi do kanału skrzydłowego (łac. canalis pterygoideus) i zespala się z biegnącym razem z nim nerwem skalistym głębokim (łac. nervus petrosus profundus). Zespolenie obu nerwów może nastąpić wcześniej na "wysokości" otworu poszarpanego. Wspólnie utworzony nerw kanału skrzydłowego biegnie do zwoju skrzydłowo-podniebiennego.
Zakres unerwienia[edytuj | edytuj kod]
Nerw skalisty większy zawiera następujące włókna:
- włókna czuciowe zopatrujące tylną część jamy nosowej oraz podniebienie
- włókna odśrodkowe przywspółczulne tworzące korzeń przywspółczulny zwoju skrzydłowo-podniebiennego dla: gruczołu łzowego, gruczołów jamy nosowej oraz gruczołów podniebienia
- dośrodkowe włókna smakowe zaopatrujące podniebienie
- włókna ruchowe dla mięśnia dźwigacza podniebienia miękkiego - niestale
Piśmiennictwo[edytuj | edytuj kod]
Ryszard Aleksandrowicz: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3243-7.
