Neuer Zollhof
Neue Zollhof – zespół budynków w „Medienhafen” w Düsseldorfie oddany do użytku 19 października 1999[1]. Budynki są również znane jako Gehry-Bauten (Budynki Gehry’ego) od ich architekta i projektanta, Franka Gehry’ego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na początku 1990 ogłoszono konkurs na zagospodarowanie przestrzeni placu Zollhof, którego budynki miały być zburzone. Konkurs wygrała Zaha Hadid. Ostatecznie jej „projekt dekonstrukcyjny”[2] nie został zrealizowany.
Zamiast tego w latach 1996–1998 wzniesiono trzy dekonstruktywistyczne budynki według projektów Franka Gehry’ego i firmy Beucker, Maschlanka und Partner za około 120 mln marek[3][4]. Projekt budynków nie posiada gzymsów ani cokołów[5]. Widoczna jest krzywizna elewacji o „płynącej, falistej powierzchni”[5][6]. Podział na trzy budynki i zagospodarowanie przestrzeni dla pieszych miały na celu zachowanie swobodnego dostępu do portu dla przyległego osiedla mieszkaniowego[7].
Budynek jest oficjalnie własnością luksemburskiego funduszu inwestycyjnego. W lutym 2021 dziennikarze śledczy projektu OpenLux ujawnili, że faktycznym właścicielem jest syn indonezyjskiego magnata oleju palmowego Sukanto Tanoto. Własność Andre Tanotosa została według nich zamaskowana przez pośredników z kilku firm przykrywek w Luksemburgu w celu obejścia podatków[8].
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Frank O. Gehry: Der Neue Zollhof Düsseldorf. Bottrop / Essen: 1999. ISBN 978-3-89355-206-1. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stadtplanungsamt Düsseldorf: Der Neue Zollhof (Gehry-Bauten)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ BauNetz, Für Querdenker - Gehrys Neuer Zollhof in Düsseldorf eröffnet [online], BauNetz, 20 października 1999 [dostęp 2022-08-19] (niem.).
- ↑ Stadtplanungsamt Düsseldorf: Der Neue Zollhof (Gehry-Bauten). [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)]. (niem.).
- ↑ Bertram Müller, Serie Architektur im Rheinland: Gehrys schunkelnde Neubauten am Rhein [online], RP ONLINE, 26 marca 2015 [dostęp 2022-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-19] (niem.).
- ↑ Roland Kanz, Jürgen Wiener, Architekturführer Düsseldorf, wyd. 1. Aufl, Berlin: Reimer, 2001, s. 76, ISBN 3-496-01232-3, OCLC 48186756 (niem.).
- ↑ a b Roland Kanz, Jürgen Wiener, Architekturführer Düsseldorf, wyd. 1. Aufl, Berlin: Reimer, 2001, s. 83, ISBN 3-496-01232-3, OCLC 48186756 (niem.).
- ↑ Heike Werner, Mathias Wallner, Architektur und Geschichte in Deutschland, München 2006, s. 156, ISBN 3-9809471-1-4, OCLC 636924042 (niem.).
- ↑ Michael Brockerhoff, Serie 725 Düsseldorf: Gehry baute das Symbol der modernen Stadt [online], RP ONLINE, 6 lipca 2013 [dostęp 2022-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-19] (niem.).
- ↑ Düsseldorf in den “OpenLux”-Enthüllungen: Steuervermeidung mit dem “roten Gehry” Gebäude im Düsseldorfer Medienhafen [online], Sven Giegold - Mitglied der Grünen Fraktion im Europaparlament, 9 lutego 2021 [dostęp 2022-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (niem.).