Nie zapominaj (Wyatt)

Nie zapominaj (ang. Forget not yet) – wiersz renesansowego poety angielskiego Thomasa Wyatta, należący - obok utworu They Flee From Me (Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały) - do jego najbardziej znanych liryków.

Charakterystyka ogólna

Wiersz składa się z pięciu zwrotek czterowersowych i jest oparty na konsekwentnym powtarzaniu tytułowej formuły.

Forget not yet the tried intent

Of such a truth as I have meant;

My great travail so gladly spent,

Forget not yet!

Forma

Utwór został napisany wierszem jambicznym czterostopowym, dokładnie utrzymanym, tylko refren jest dwustopowy. Zwrotki opierają się na monorymie i refrenie aaaR. Strofy są zbudowane na zasadzie pierścienia, bowiem wszystkie rozpoczynają się i kończą formułą refrenową, nieznacznie zmodyfikowaną w ostatnich zwrotkach (forget not this):

Forget not then thine own approved,

The which so long hath thee so loved,

Whose steadfast faith yet never moved:

Forget not this!

Wiersz jest w delikatny, ale w regularny sposób aliterowany. Aliteracja występuje między innymi w sformułowaniach The suit, the service, none tell can; czy The painful patience in delays, lub The which so long hath thee so loved. Poprzez użycie krótszego refrenu strofy wiersza przypominają strofę saficką.

Treść

Utwór należy do nurtu liryki miłosnej. Jest on apelem do ukochanej, żeby nie zapominała o wszystkich wysiłkach, które podejmował mężczyzna, aby zdobyć jej serce. Podmiot liryczny zapewnia o szczerości swoich uczuć i czystości intencji.

Przekłady

Utwór przekładali na język polski Jerzy Pietrkiewicz i Juliusz Żuławski.