Nihoa bisianumu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nihoa bisianumu
Raven, 1994
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Barychelidae

Podrodzina

Barychelinae

Rodzaj

Nihoa

Gatunek

Nihoa bisianumu

Nihoa bisianumugatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena[1][2] na podstawie okazów samic odłowionych w 1986 roku. Jako lokalizację typową wskazano wodospady Bisianumu w Papui-Nowej Gwinei. Epitet gatunkowy wywodzi się od tejże lokalizacji[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Holotypowa samica ma ciało długości 22 mm oraz karapaks długości 8,4 mm i szerokości 7,8 mm. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony pomarańczowobrązowo, porośnięty brązowymi włoskami i czarnymi szczecinkami. Jamki karapaksu są szerokie i zakrzywione. Szczękoczułki są pomarańczowobrązowe. Bruzda szczękoczułka ma 12 dużych i 4 małe zęby na krawędzi przedniej oraz 5 małych ząbków i około 20 ziarenek w części środkowo-nasadowej. Brak jest rastellum, ale występuje w jego miejsce grupa silnych, zakrzywionych szczecin. Szczęki zaopatrzone są w 7 tępych kuspuli. Odnóża są pomarańczowobrązowe, pozbawione obrączkowania. Uda pary pierwszej i ostatniej mają ciernie bazyfemoralne. Nadstopia dwóch ostatnich par zaopatrzone są w skopule. Opistosoma (odwłok) jest z wierzchu brązowa z jasnymi łatami, od spodu zaś jasna z wąskimi, brązowymi znakami. Genitalia samicy mają dwie uchodzące do wspólnego przedsionka spermateki, każda o formie niskiego i szerokiego płata środkowego, z którego wyrasta przysadzisty płat zewnętrzny o szerokiej szypule[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pająk ten występuje endemicznie w Papui-Nowej Gwinei. Znany jest wyłącznie z miejsca typowego w jej Prowincji Centralnej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gen. Nihoa Raven & Churchill, 1992. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-01-03].
  2. a b c d R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.