Nikołaj Archipow (lotnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Archipow
Николай Архипов
26 zwycięstw
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

23 października 1918
Putienkowo, obwód jarosławski

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2003
Rostów nad Donem

Przebieg służby
Lata służby

1939–1975

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

32 pułk lotnictwa myśliwskiego 256 Dywizji Lotniczej

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Wojny Ojczyźnianej I klasyOrder Wojny Ojczyźnianej I klasyOrder Czerwonej GwiazdyOrder Czerwonej GwiazdyMedal „Za zasługi bojowe”

Nikołaj Arsientjewicz Archipow (ros. Николай Арсентьевич Архипов, ur. 23 października 1918 we wsi Putienkowo obecnie w obwodzie jarosławskim, zm. 31 lipca 2003 w Rostowie nad Donem) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Od 1929 mieszkał z rodzicami w Rybińsku, gdzie skończył szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego, pracował w fabryce maszyn i ukończył aeroklub. Od 1939 służył w Armii Czerwonej, w 1940 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Stalingradzie, od lipca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, w 1942 został członkiem WKP(b). Jako dowódca eskadry 32 pułku lotnictwa myśliwskiego 256 Dywizji Lotniczej 2 Armii Powietrznej Frontu Woroneskiego do połowy czerwca 1943 wykonał 275 lotów bojowych i stoczył 134 walki powietrzne, strącając osobiście 11 i w grupie 8 samolotów wroga. Otrzymał za to tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Latem 1943 brał udział w bitwie pod Kurskiem, później w dalszych walkach, m.in. na terytorium Litwy. Łącznie podczas wojny wykonał 382 loty bojowe (w tym 31 zwiadowczych i 41 szturmowych) i stoczył 148 walk powietrznych, w których strącił 26 samolotów wroga. W 1948 ukończył wyższe lotnicze kursy taktyczne, a w 1953 kursy doskonalenia kadry oficerskiej przy Akademii Wojskowo-Powietrznej, od 1955 służył w wojskach obrony przeciwlotniczej, w 1975 zakończył służbę wojskową.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]