Nikołaj Daskałow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Daskałow
Николай Даскалов
Państwo działania

 Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

1939
Brestnik

Profesor
Specjalność: slawistyka
Alma Mater

Uniwersytet Sofijski

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Wielkotyrnowski im. Świętych Cyryla i Metodego

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Nikołaj Daskałow (bułg. Николай Даскалов, ur. 1939 w Brestniku) – bułgarski slawista, rusycysta i polonista, badacz literatury polskiej oraz polsko-bułgarskich związków literackich, profesor Uniwersytetu im. św. Cyryla i Metodego w Wielkim Tyrnowie w Bułgarii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1965 roku ukończył filologię bułgarską i rosyjską na Uniwersytecie Sofijskim. Od 1982 roku jest profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie im. św. Cyryla i Metodego w Wielkim Tyrnowie. W znaczący sposób przyczynił się do rozwoju tamtejszej polonistyki: był współzałożycielem kierunku filologia słowiańska ze specjalizacją język polski i literatura polska oraz Katedry Slawistyki (1995). W 2002 roku założył Centrum Polonijne. Przez dziesięć lat, do 2005 roku, pełnił funkcję kierownika Katedry Slawistyki. W latach 1996–2003 był dziekanem Wydziału Filologicznego. W roku 2002 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego[1].

Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół twórczości Henryka Sienkiewicza, Adama Mickiewicza, Bolesława Prusa oraz Stefana Żeromskiego[1].

W 2014 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Nikołaj Daskałow: „Quo vadis”: poziomy recepcji w Bułgarii. „Postscriptum Polonistyczne 2013, nr 2: Polonistyka w Bułgarii: wczoraj i dziś, red. K. Bachnewa, M. Grigorowa, G. Symeonowa-Konach, J. Tambor, s. 137–162. ISSN 1898-1593.
  • Nikołaj Daskałow: Osporvani šedʹovri: Quo vadis – Henrik Senkevič, Faraon – Boleslav Prus, Pepeliŝa – Stefan Žeromski.. Sofia: Universitetsko izdatelstvo Sv. Kliment Ohridski, 1994. ISBN 9540701163.
  • Nikołaj Daskałow. Sûžetite na istoriâta i revanšt na duha: (polskata epopejna os „Quo vadis” – „Faraon” – „Pepeliŝa”). Veliko Trnovo: Universitetsko Izdatelstvo „SV. sv. Kiril i Metodij”, 2001. ISBN 9545242876.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 2013 • 2 – Postscriptum Polonistyczne [online] [dostęp 2021-04-19] (pol.).
  2. Nadanie orderów i odznaczeń. – Prawo.pl [online], www.prawo.pl [dostęp 2021-04-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]