Nikołaj Korżeniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nikołaj Leopoldowicz Korżeniewski, ros. Николай Леопольдович Корженевский (ur. 6 lutego 1879 we wsi Zawereże[1] (ros. Завережье - Zawierieżje, powiat newelski w guberni witebskiej, obecnie w rosyjskim obwodzie pskowskim), zm. 31 października 1958 w Taszkencie w Uzbeckiej SRR) – geograf rosyjski i radziecki. Jego ojciec był pochodzenia litewskiego, a matka była Polką.

Geograf fizyczny i glacjolog, członek korespondent Akademii Nauk Uzbeckiej SRR, profesor i kierownik katedry geografii fizycznej Uniwersytetu Środkowoazjatyckiego (ob. Uniwersytet Taszkencki).

Badał geografię fizyczną oraz lodowce Azji Środkowej. Opracował w 1930 katalog lodowców Azji środkowej, odkrył ok. 70 lodowców i szereg wyżyn górskich. Upamiętnił swoją żonę - Eugenię Korżeniewską - nadając nazwę Szczyt Korżeniewskiej jednemu z najwyższych szczytów w paśmie Pamiru. Na jego cześć nazwano trzy lodowce (w Górach Zaałajskich, Kakszaał too i Ałatau Zailijskim[2]) i jedną wyżynę (w Górach Zaałajskich).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polska nazwa miejscowości według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XIV s. 486
  2. Nazwy geograficzne według Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 5. Azja Środkowa i Zakaukazie