Nikołaj Propper-Graszczenkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nikołaj Iwanowicz Propper-Graszczenkow (ros. Николай Иванович Проппер-Гращенков, ur. 13 marca?/26 marca 1901 w Zaborze koło Smoleńska, zm. 8 października 1965 w Moskwie) – rosyjski lekarz neurolog.

Od 1918 roku członek partii komunistycznej. W 1926 roku ukończył studia medyczne. W latach 1926-33 asystent na wydziale medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, w 1931 roku został dyrektorem instytutu psychoneurologicznego Akademii Komunistycznej. W latach 1935-37 dalsze studia w Cambridge, Nowym Jorku, New Haven, Bostonie, Montrealu. W latach 1939-45 dyrektor Wszechzwiązkowego Instytutu Medycyny Eksperymentalnej w Moskwie. W latach 1958-65 profesor neurologii na I Uniwersytecie Moskiewskim.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Анаэробная инфекция мозга (1944)
  • Огнестрельные ранения позвоночника и спинного мозга и методы их лечения (1946)
  • Черепно-мозговые ранения и методы их лечения (1947)
  • Межнейронные аппараты связи - синапсы и их роль в физиологии и патологии (1948)
  • Очерки вирусных поражений центральной нервной системы (1951)
  • Гипоталамус, его роль в физиологии и патологии (1964)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ulrike Eisenberg: Vom „Nervenplexus” zur „Seelenkraft”: Werk und Schicksal des Berliner Neurologen Louis Jacobsohn-Lask (1863–1940). Wolfgang Höppner (red.). Frankfurt am Main: Peter Lang – Europäischer Verlag der Wissenschaften, 2005, s. 430, seria: Berliner Beiträge zur Wissenschaftsgeschichte, vol. 10. ISBN 978-3-631-54147-0.
  • Herman E. N. I. Graszczenkow (1901-1965). Neurologia Neurochirurgia i Psychiatria Polska 16, 5, ss. 631-633 (1965)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]