Nobody’s Home

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nobody’s Home
Wykonawca singla
z albumu Under My Skin
Avril Lavigne
Wydany

GBR: 15 listopada 2004
AUT: 29 października 2004
USA: 18 grudnia 2004
CAN: 5 stycznia 2005

Gatunek

Rock, post grunge

Długość

3:32

Wydawnictwo

Arista Records

Producent

Avril Lavigne, Don Gilmore

Format

singiel CD

Singel po singlu
Świat
My Happy Ending
(2004)
„Nobody’s Home”
(2004)
He Wasn’t
(2005)
Stany Zjednoczone
My Happy Ending
(2004)
„Nobody’s Home”
(2004)
Fall to Pieces
(2005)

Nobody’s Homeballada pop-rockowa[1] kanadyjskiej piosenkarki Avril Lavigne, którą wydano jako trzeci singiel pochodzący z jej drugiego albumu, Under My Skin. Utwór został napisany przez Lavigne oraz Bena Moody’ego, ówczesnego członka grupy Evanescence. Piosenka jest balladą rockową, znacznie wolniejszą niż inne utwory artystki z tego krążka.

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

Klip wideo do piosenki został wyreżyserowany przez Diane Martel i wydany w 2004 roku. Avril gra tam dwie postaci: siebie oraz ciemnowłosa nastolatkę, o której właśnie jest mowa w piosence. W klipie widać dziewczynę, która jest nieakceptowana przez otoczenie, nikt jej nie może pomóc i próbuje wrócić do swojego pustego domu.

Singel CD i jego formaty[edytuj | edytuj kod]

Niemcy i Tajwan
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „Nobody’s Home” (Live Acoustic Version)
  3. „Knockin’ on Heavens Door”
  4. „I Always Get What I Want”
  5. „Nobody’s Home” (Teledysk)
Wielka Brytania CD1
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „Nobody’s Home” (Live Acoustic Version)
Wielka Brytania CD2
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „Nobody’s Home” (Live Acoustic Version)
  3. „Knockin’ on Heavens Door”
  4. „Nobody’s Home” (Teledysk)
Australia
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „Nobody’s Home” (Live Acoustic Version)
  3. „Knockin’ on Heavens Door”
  4. „I Always Get What I Want”
Japonia
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „My Happy Ending” (Live Acoustic Version)
  3. „Take Me Away” (Live Acoustic Version)
  4. „Nobody’s Home” (Teledysk)
Stany Zjednoczone
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)
  2. „Nobody’s Home” (Instrumental Version)
  3. „Nobody’s Home” (A Capella)
Europa
  1. „Nobody’s Home” (Album Version)

O utworze[edytuj | edytuj kod]

„Nobody’s Home” została napisana przez Lavigne oraz jej dobrego przyjaciela, Bena Moody’ego, ówczesnego gitarzystę i byłego lidera zespołu Evanescence. Wielu ludzi słuchających utworu sądziło, iż opowiada on o piosenkarce, lecz ona zaprzeczyła temu, twierdząc, iż jest to historia dziewczyny z którą chodziła do liceum. Na wczesnych wydaniach płyty z klipem był wydrukowany cytat piosenkarki: Tak, Nobody’s Home jest o dziewczynie z mojego liceum. Nie byłyśmy bliskimi przyjaciółkami ani nic takiego, lecz codziennie ją widywałam. Po prostu zmierzała po niewłaściwej ścieżce, jej życie nie było do końca udane.

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

W teledysku do utworu Lavigne gra bezdomną nastolatkę żyjącą na ulicy. Piosenkarka, która powiedziała, że kręcenie klipu było bardzo zabawne, zagrała w nim dwie postacie: wcześniej wspomnianą bezdomną, ciemnowłosą, w wytartych dżinsach, o której jest piosenka oraz ubraną w długą, ciemną suknię dziewczynę z bogatego domu, z długimi i kręconymi blond włosami, śpiewającą przy akompaniamencie orkiestry.

Na początku klipu można zauważyć litery „A+D”, będące inicjałami imion piosenkarki oraz jej ówczesnego chłopaka, dziś byłego męża, Derycka Whibleya. Następnie w łazience, w której bohaterka teledysku suszy włosy te same litery są wewnątrz serca narysowanego na ścianie pomieszczenia.

Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]

Piosenka w wielu krajach nie zabrnęła na listach tak wysoko jak niektóre poprzednie single piosenkarki, jednak udało się jej osiągnąć przyzwoite miejsca. Utwór otarł się o pierwszą 40 na liście Hot 100 magazynu Billboard zajmując 41. miejsce. Lepsze wyniki osiągnął w Wielkiej Brytanii oraz Australii – 24. miejsce w obu krajach. Jest to drugi najniżej notowany singel artystki w Wielkiej Brytanii po piosence „Hot”, która osiągnęła 30. miejsce w tym kraju. Na kanadyjskiej BDS Airplay Chart utwór uplasował się na 4. pozycji. Hitem okazał się w Meksyku i Argentynie – w obu krajach 1. miejsce.

Lista Pozycja
United World Chart 11
Stany Zjednoczone Billboard Hot 100 41
Stany Zjednoczone Billboard Adult Contemporary 38
Stany Zjednoczone Billboard Pop 100 19
Stany Zjednoczone Billboard Pop 100 Airplay 14
Stany Zjednoczone ARC Chart (Radio) Top 40 4
Stany Zjednoczone Kanada Amerykańska Top 40 14
Kanada Kanadyjska BDS Airplay Chart 4
Australia Australijska ARIA Singles Chart 24
Wielka Brytania UK Singles Chart 24
Lista Pozycja
Irlandia Irlandzka Singles Chart 19
Włochy Włoska Top 40 21
Hiszpania Hiszpańska Los 40 Principales 28
Belgia Belgijska Ultratip (under 50) Flanders 1
Holandia Holenderska Top 40 37
Szwajcaria Szwajcarska Top 100 Chart 35
Argentyna Argentyńska Top 40 Singles Chart 1[2]
Brazylia Brazylijska Hot 100 Singles Chart 15
Meksyk Meksykańska Top 100 Singles Chart[3] 1
Wenezuela Wenezuelska Singles Chart 3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jon O’Brien: Avril Lavigne Essential Mixes – Overview. allmusic.com. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
  2. Nobody’s Home reach number one in Argentina. top40argentina.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-26)]..
  3. Mexican Singles Chart – December 27th 2004. americatop100.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-19)]..