Numer 217
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1944 |
| Data premiery |
9 kwietnia 1945 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
99 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Jewgienij Gabriłowicz |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Boris Wołczek, Era Sawieliewa |
| Scenografia |
Jewgienij Jeniej, Abram Friejdin |
| Montaż |
Ewa Ładyżenska |
| Produkcja |
Mosfilm |
| Wytwórnia |
Mosfilm |
| Dystrybucja |
Mosfilm |
| Nagrody | |
| 1946 – MFF w Cannes – Grand Prix International de l'Association des Auteurs de Films 1946 – Nagroda Stalinowska II st. dla Michaiła Romma, Jeleny Kuźminej, Borisa Wołczeka i Wasilija Zajczikowa | |
Numer 217 (oryg. Челове́к № 217) – radziecki dramat wojenny z 1944 roku w reżyserii Michaiła Romma.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
ZSRR podczas II wojny światowej. Dziewczyna imieniem Tania wraz ze swoją przyjaciółką Kławą i wieloma innymi obywatelami ZSRR zostaje wysłana na roboty do Niemiec. Od tej pory jest już tylko numerem 217 – "niewolnikiem" kupionym za kilkanaście marek przez niemieckiego "właściciela". Pracuje jako służąca w domu zamożnego kupca Kraussa, gdzie poddawana jest ciągłym szykanom przez niego i członków jego rodziny. Pomimo to nie załamuje się i zachowuje godną postawę. Swój los dzieli z innym Rosjaninem – profesorem matematyki Siergiejem Iwanowiczem – który również pracuje w domu Kraussów jako służący. Obydwoje zaprzyjaźniają się i planują wspólną ucieczkę. Pewnego dnia w domu Kraussów zjawia się wraz ze swoim przyjacielem Kurtem syn Kraussa – Max. To dwaj frontowi "esesmani", którzy przyjechali na urlop. Po przeprowadzonym przez nich przesłuchaniu stary profesor umiera. Zdesperowana Tania morduje w nocy śpiących "esesowców", a radziecki nalot jaki ma miejsce następnego ranka ułatwia jej ucieczkę. W ostatniej scenie filmu, stojąc w tłumie obserwującym przemarsz kolumn niemieckich jeńców w jednym z radzieckich miast, z nienawiścią nawołuje do odwetu na Niemcach.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Jelena Kuźmina – Tatjana
- Anna Lisianskaja – Kława
- Wasilij Zajczikow – naukowiec Siergiej Iwanowicz
- Nikołaj Komissar – ojciec Tatjany
- Grigorij Michajłow – więzień nr 224
- Władimir Władisławski – Johan Krauss
- Tatjana Baryszewa – Greta Krauss
- Lidia Suchariewska – Lotte, córka Kraussów
- Pawieł Suchanow – Rudolf, narzeczony Lotte
- Heinrich Greif – „esesman” Kurt, przyjaciel Maksa
- Władimir Bałaszow – „esesman” Maks, syn Kraussów
- Jewgienij Morgunow – więzień nr 204
- Ludmiła Siemionowa – Niemka obecna podczas rozdziału rosyjskich robotników
- Gieorgij Budarow – Niemiec obecny podczas rozdziału rosyjskich robotników
- Konstantin Michajłow – Niemiec próbujący namówić do współpracy Siergieja Iwanowicza
- Grigorij Kiriłłow – Niemiec próbujący namówić do współpracy Siergieja Iwanowicza
- Boris Swoboda – niemiecki oficer nadzorujący przydział rosyjskich robotników
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rostisław Jurieniew: Historia filmu radzieckiego. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977, s. 217.
- Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew: Mała encyklopedia kina radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1987. ISBN 83-221-0446-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Plakat do filmu
- Numer 217 w bazie IMDb (ang.)
- Numer 217 w bazie Filmweb
- Numer 217 w portalu "Kinopoisk" (ros.)
- Numer 217 w portalu "Kino-Tieatr" (ros.)
