Nyża w Baranich Schodkach I
49°14′35″N 19°55′13″E/49,242975 19,920231| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
3,5 m |
| Wysokość otworów |
1784 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
270 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SE |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.65 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′35″N 19°55′13″E/49,242975 19,920231
| |
Nyża w Baranich Schodkach I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w górnej części Baranich Schodów, powyżej Nyży w Baranich Schodkach II, na wysokości 1784 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący stromo do góry, szczelinowy korytarz zaczynający się w obszernym otworze wejściowym i pod koniec, za 1,5-metrowym progiem, zwężający się w szczelinę nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, przy otworze rosną na nich mchy, wątrobowce, glony i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy J. Kowalskiego w 1999 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-03-27] (pol.).