Oblężenie Olsztyna
| Wojna o sukcesję polską (1587) | |||
_in_1587.png) Kazimierz Alchimowicz, Obrona Olsztyna 1587 | |||
| Czas |
grudzień 1587 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo obrońców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie gminy Olsztyn  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego  | |||
 50°44′58,79″N 19°16′26,87″E/50,749664 19,274131
| |||
Oblężenie Olsztyna – oblężenie zamku w mieście Olsztyn w Małopolsce przez wojska habsburskie w grudniu 1587, zakończone porażką oblegających.
Po nieudanej próbie zdobycia Krakowa arcyksiążę Maksymilian Habsburg odstąpił od miasta, ruszył na północ i w połowie grudnia 1587 stanął pod murami zamku w Olsztynie, bronionego przez 80 żołnierzy pod dowództwem starosty olsztyńskiego Kaspra Karlińskiego[1] oraz miejscową szlachtę. Jego siły liczyły około 4 tysięcy żołnierzy, ponadto towarzyszyli mu polscy zwolennicy. Kolejne szturmy zostały odparte, ostatecznie atakujący odstąpili od twierdzy[1]. Według legendy Stanisław „Diabeł” Stadnicki najechał dobra Karlińskiego i porwał jego syna, by ten posłużył za żywą tarczę. Karliński miał jednak odrzucić propozycję poddania się i jako pierwszy zaczął strzelać do atakujących, zabijając także swojego syna[2].
W trakcie oblężenia zamek doznał uszkodzeń, których skutki z niewielkim powodzeniem usuwał kolejny starosta olsztyński, Joachim Ocieski[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kacper Karliński – zapomniany bohater [online], Zamek Królewski Olsztyn k/Częstochowy [dostęp 2021-06-05] (pol.).
- ↑ Obraz „Obrona Olsztyna 1587” Kazimierza Alchimowicza [online], Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie [dostęp 2021-06-05] (pol.).
- ↑ Kasper Karliński – olsztyński „Rzymianin” [online], Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [dostęp 2021-06-05] (pol.).