Obolce

Obolce
Абольцы
Обольцы
	; kościół katolicki w Obolcach (1916)
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	tołoczyński
Sielsowiet	Obolce
Populacja (2009); • liczba ludności	; 327
	Położenie na mapie obwodu witebskiego Obolce
	Położenie na mapie Białorusi Obolce
	54°35′41″N 29°49′20″E/54,594722 29,822222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Obolce (biał. Абольцы, ros. Обольцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie tołoczyńskim, w sielsowiecie Obolce. Dawniej miasteczko.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości pochodzi od rzeki Obolanki, nad którą leży. Pierwsza wzmianka pochodzi z XIV w. W 1387 król Polski Władysław II Jagiełło ufundował tu pierwszy na Białej Rusi kościół katolicki. W 1397 powstała przy nim parafia. Fundacja ta może świadczyć, że w tym okresie w Obolcach zamieszkiwali Litwini^[2].

W XVI w., w zamian za odstąpienie dziedzictwa królowej Bonie, miasto otrzymali Sanguszkowie^[3].

W 1619 powołano katolicki archidiakonat białoruski z siedzibą w Obolcach (jeden z dwóch archidiakonatów w diecezji wileńskiej). Istniał on do 1848^[4]^[5].

Obolce odpadły od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 14 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 150 osób. 4 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali^[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Parafia NMP Matki Kościoła i św. Tomasza Apostoła w Obolcach

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
↑ Jerzy Ochmański Litewska granica etniczna na wschodzie od epoki plemiennej do XVI wieku
↑ Mariusz Kowalski Księstwa Rzeczpospolitej: państwo magnackie jako region polityczny
↑ Eduteka
↑ Stanisław Litak. Kościół łaciński w Polsce około 1772 roku. Redakcja wydawnictw KUL. Fundacja Jana Pawła II. Rzym-Lublin 1991
↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1709 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 335 .
Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 397 .

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).

[2] Jerzy Ochmański Litewska granica etniczna na wschodzie od epoki plemiennej do XVI wieku

[3] Mariusz Kowalski Księstwa Rzeczpospolitej: państwo magnackie jako region polityczny

[4] Eduteka

[5] Stanisław Litak. Kościół łaciński w Polsce około 1772 roku. Redakcja wydawnictw KUL. Fundacja Jana Pawła II. Rzym-Lublin 1991

[6] Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1709 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]