Przejdź do zawartości

Obolce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obolce
Абольцы
Обольцы
Ilustracja
kościół katolicki w Obolcach (1916)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

tołoczyński

Sielsowiet

Obolce

Populacja (2009)
• liczba ludności


327[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Obolce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Obolce”
Ziemia54°35′41″N 29°49′20″E/54,594722 29,822222

Obolce (biał. Абольцы, ros. Обольцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie tołoczyńskim, w sielsowiecie Obolce. Dawniej miasteczko.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa miejscowości pochodzi od rzeki Obolanki, nad którą leży. Pierwsza wzmianka pochodzi z XIV w. W 1387 król Polski Władysław II Jagiełło ufundował tu pierwszy na Białej Rusi kościół katolicki. W 1397 powstała przy nim parafia. Fundacja ta może świadczyć, że w tym okresie w Obolcach zamieszkiwali Litwini[2].

W XVI w., w zamian za odstąpienie dziedzictwa królowej Bonie, miasto otrzymali Sanguszkowie[3].

W 1619 powołano katolicki archidiakonat białoruski z siedzibą w Obolcach (jeden z dwóch archidiakonatów w diecezji wileńskiej). Istniał on do 1848[4][5].

Obolce odpadły od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 14 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 150 osób. 4 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Jerzy Ochmański Litewska granica etniczna na wschodzie od epoki plemiennej do XVI wieku
  3. Mariusz Kowalski Księstwa Rzeczpospolitej: państwo magnackie jako region polityczny
  4. Eduteka
  5. Stanisław Litak. Kościół łaciński w Polsce około 1772 roku. Redakcja wydawnictw KUL. Fundacja Jana Pawła II. Rzym-Lublin 1991
  6. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1709.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]