Obolce
kościół katolicki w Obolcach (1916) | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
54°35′41″N 29°49′20″E/54,594722 29,822222 |
Obolce (biał. Абольцы, ros. Обольцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie tołoczyńskim, w sielsowiecie Obolce. Dawniej miasteczko.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości pochodzi od rzeki Obolanki, nad którą leży. Pierwsza wzmianka pochodzi z XIV w. W 1387 król Polski Władysław II Jagiełło ufundował tu pierwszy na Białej Rusi kościół katolicki. W 1397 powstała przy nim parafia. Fundacja ta może świadczyć, że w tym okresie w Obolcach zamieszkiwali Litwini[2].
W XVI w., w zamian za odstąpienie dziedzictwa królowej Bonie, miasto otrzymali Sanguszkowie[3].
W 1619 powołano katolicki archidiakonat białoruski z siedzibą w Obolcach (jeden z dwóch archidiakonatów w diecezji wileńskiej). Istniał on do 1848[4][5].
Obolce odpadły od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru.
Podczas okupacji hitlerowskiej, 14 sierpnia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 150 osób. 4 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Jerzy Ochmański Litewska granica etniczna na wschodzie od epoki plemiennej do XVI wieku
- ↑ Mariusz Kowalski Księstwa Rzeczpospolitej: państwo magnackie jako region polityczny
- ↑ Eduteka
- ↑ Stanisław Litak. Kościół łaciński w Polsce około 1772 roku. Redakcja wydawnictw KUL. Fundacja Jana Pawła II. Rzym-Lublin 1991
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1709 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 335 .
- Obolce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 397 .