Okręty podwodne typu Vetehinen

Okręty podwodne typu *Vetehinen*
Kraj budowy	Finlandia
Projekt	Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw
Stocznia	Crichton-Vulcan, Turku
Zbudowane	3
Użytkownicy	Merivoimat
Służba w latach	1930-1946
	Uzbrojenie:
	6 torped / 20 min morskich; 1 x 76 mm L/48Bofors, 1 x 20 mm Madsen, 1 x 12,7 mm
Wyrzutnie torpedowe:; • dziobowe; • rufowe	; 2 x 533 mm; 2 x 533 mm
Załoga	30 oficerów i marynarzy
Wyporność:
• na powierzchni	493 tony
• w zanurzeniu	716 ton
Zanurzenie testowe	75 m
Długość	63,5 m
Szerokość	6,2 m
	Napęd:
	2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 580 KM), 2 x silniki elektryczne (2 x 360 KM)
Prędkość:; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 12,6 węzła; 8,5 węzła
Zasięg:
• na powierzchni	1500 Mm przy 10 węzłach; 75 Mm przy 4 węzłach w zanurzeniu
	Multimedia w Wikimedia Commons

Okręty podwodne typu Vetehinen – seria fińskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z trzech jednostek^[1]. Okręty zaprojektowane przez niemieckie przedsiębiorstwo Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw, zbudowano w fińskiej stoczni w Turku^[2]. Ulepszoną wersją fińskich okrętów były niemieckie U-Booty typu VIIA.

Wszystkie okręty przetrwały okres II wojny światowej, wycofane ze służby w 1946 roku, złomowane w 1953 roku.

Przypisy

↑ Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 535. ISBN 83-902554-7-2.
↑ Finnish Navy in WW II. [dostęp 2018-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (ang.).

[1] Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 535. ISBN 83-902554-7-2.

[Finnish_Navy-2] Finnish Navy in WW II. [dostęp 2018-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-13)]. (ang.).

[1]

[2]