Olaf Prenzler
.jpg) Olaf Prenzler zdobywa mistrzostwo NRD na 200 m w 1978 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1958 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Olaf Prenzler (ur. 2 kwietnia 1958 w Käsdorf[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter reprezentujący NRD, mistrz Europy.
Kariera zawodnicza
[edytuj | edytuj kod]Prenzler rozpoczął karierę międzynarodową od zdobycia srebrnego medalu w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku[2]. Podczas mistrzostw Europy seniorów w 1978 w Pradze wywalczył dwa srebrne medale: w biegu na 200 metrów (za Pietro Menneą) i w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Manfred Kokot, Eugen Ray, Prenzler i Alexander Thieme)[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu odpadł w półfinale biegu na 60 metrów[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[1]. 9 lipca 1982 sztafeta 4 × 100 metrów w składzie Thomas Schröder, Detlef Kübeck, Prenzler i Frank Emmelmann ustanowiła wynikiem 38,29 s rekord NRD, który do 2012 był rekordem Niemiec[5].
Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach Prenzler zdobył dwa medale: złoty w biegu na 200 metrów i srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Kübeck, Prenzler, Thomas Munkelt i Frank Emmelmann). Zajął również 6. miejsce w finale biegu na 100 metrów[6].
Reprezentacja NRD zbojkotowała letnie igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles. Na alternatywnych zawodach Przyjaźń-84 w Moskwie Prenzler zajął 3. miejsce na 200 metrów[7].
Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajął 2. miejsce w biegu na 200 metrów[8]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Schröder, Steffen Bringmann, Prenzler i Emmelmann). Indywidualnie był siódmy w finale biegu na 200 metrów[9].
Prenzler był mistrzem NRD na 100 metrów w 1979 i wicemistrzem w 1982[10]. Na 200 metrów był mistrzem w 1978 i 1983, wicemistrzem w 1979, 1980, 1985, 1986 i 1988, a także brązowym medalistą w 1981[11]. Zdobył również mistrzostwo NRD w sztafecie 4 × 100 metrów w 1981 i 1985 oraz wicemistrzostwo w 1978[12]. W hali był wicemistrzem NRD na 60 metrów w 1979 oraz brązowym medalistą w 1985[13], a także mistrzem na 200 metrów w latach 1985-1987[14].
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 60 metrów (hala) | 24 lutego 1979, Wiedeń | 6,75 |
| bieg na 100 metrów | 13 czerwca 1979, Drezno | 10,28 |
| bieg na 100 metrów (hala) | 7 lutego 1979, Berlin | 10,43 |
| bieg na 200 metrów | 9 września 1982, Ateny | 20,46 |
| bieg na 200 metrów (hala) | 2 marca 1985, Pireus | 20,81 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Olaf Prenzler [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-08-24] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553, 557–558 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 455 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 561–562, 565–566 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-01] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 482 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 569, 573 [dostęp 2021-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (100m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (200m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Meisterschaften (4x100m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen -Meisterschaften (50-55-60m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - DDR - Hallen -Meisterschaften (200m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Olaf Prenzler, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2010-08-29] (ang.).