Oleg Smolaninow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oleg Smolaninow
Олег Смолянинов
Pełne imię i nazwisko

Oleg Aleksiejewicz Smolaninow

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1959
Ałczewsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1981 Torpedo Taganrog ? (?)
1981–1982 SKA Rostów nad Donem 35 (4)
1983 Kołos Nikopol 20 (5)
1983–1989 Szachtar Donieck 138 (16)
1990 Zenit Leningrad 7 (0)
1990 Dnipro Dniepropetrowsk 6 (0)
1991 Tiekstilszczik Kamyszyn 39 (8)
1992 Metałurh Zaporoże 10 (0)
1992 Tiekstilszczik Kamyszyn 3 (0)
1993–1994 Zoria-MAŁS Ługańsk 5 (0)
1994 Naftochimik Krzemieńczuk 11 (1)
1994 FSV Wacker 90 Nordhausen 19 (2)
1995 Admira Wacker Mödling ? (?)
1995–1996 Bene Jehuda Tel Awiw ? (?)
1997 Awanhard Roweńki 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 Awanhard Roweńki (grający trener)
1997–1998 Szachtar Makiejewka
1999–2005 SKA-Eniergija Chabarowsk
2006 İnter Baku
2008 Stal Ałczewsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Oleg Aleksiejewicz Smolaninow, ros. Олег Алексеевич Смолянинов, ukr. Олег Олексійович Смолянінов, Ołeh Ołeksijowicz Smolaninow (ur. 5 stycznia 1959 w Ałczewsku, obwodzie ługańskim) – rosyjski piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę piłkarską w klubie Torpedo Taganrog. W latach 1981-1982 odbywał służbę wojskową w SKA Rostów nad Donem. Potem występował w Kołosie Nikopol, skąd w 1983 przeszedł do pierwszoligowego Szachtara Donieck. W donieckim klubie występował przez 7 lat. Następnie bronił barw klubów Zenit Leningrad, Dnipro Dniepropetrowsk, Tiekstilszczik Kamyszyn, Metałurh Zaporoże, Zoria-MAŁS Ługańsk i Naftochimik Krzemieńczuk. Od 1994 występował za granicą w klubach FSV Wacker 90 Nordhausen, Admira Wacker Mödling oraz Bene Jehuda Tel Awiw. Latem 1997 zakończył karierę piłkarską w zespole Awanhard Roweńki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem Awanharda Roweńki pełnił również w nim funkcje trenerskie. W sezonie 1997/98 trenował Szachtar Makiejewka. W 1999 przyjął propozycję prowadzenia SKA-Eniergija Chabarowsk, z którym pracował do 2005. W 2006 prowadził İnter Baku. W styczniu 2008 objął stanowisko głównego trenera klubu Stal Ałczewsk[1], z którym pracował do sierpnia 2008, kiedy podał się do dymisji[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]