Przejdź do zawartości

Olga Gromyko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olga Gromyko
Ольга Громыко
Ilustracja
Olga Gromyko
Imię i nazwisko

Olga Nikołajewna Gromyko
Ольга Николаевна Громыко

Data i miejsce urodzenia

13/14 września 1978
Winnica

Narodowość

białoruska

Język

rosyjski

Alma Mater

Białoruski Uniwersytet Państwowy

Dziedzina sztuki

fantasy

Strona internetowa

Olga Nikołajewna Gromyko (biał.: Вольга Мікалаеўна Грамыка, Wolha Mikałajeuna Hramyka, ros.: Ольга Николаевна Громыко, ur. 13 września[1] lub 14 września[2] 1978 w Winnicy, USRR) – białoruska rosyjskojęzyczna pisarka fantasy, mieszka w Mińsku. Ukończyła średnią szkołę nr 53 w Mińsku[3], a następnie zaoczne[4] studia mikrobiologiczne na wydziale biologii Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu (1995–2001)[3], później przez siedem lat pracowała w Instytucie Naukowo-Badawczym epidemiologii i mikrobiologii[5] na stanowisku starszej laborantki. Po rezygnacji z tej pracy pracuje jako pisarka. Członek Związku Pisarzy Białorusi. Jest zamężna, ma syna.

Jej książki na rynku polskim ukazują się pod rosyjską transliteracją jej nazwiska.

Nagrody literackie

[edytuj | edytuj kod]
  • 2003, „Miecz bez imienia” – za Zawód: wiedźma, najlepszą książkę roku (wyd. „Alfa-kniga”).
  • 2003, III miejsce wśród nominacji do „debiutu roku” na festiwalu fantastycznym „Gwiezdny most” w Charkowie.
  • 2005, festiwal „Gwiezdny most” - srebro za „najlepszą książkę roku” dla Wierni wrogowie.
  • 2006, festiwal „Gwiezdny most” - srebro za „najlepszą książkę roku” dla Kwiat kamalejnika.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

31 marca 2009 r. w Moskwie została odznaczona medalem im. Nikołaja Gogola za rozwój literatury fantastycznej.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przetłumaczona na język polski

[edytuj | edytuj kod]

Cykl Kroniki Belorskie

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł polski Tytuł oryginalny Polski nr ISBN Data polskiego wydania Polski wydawca Komentarz
Zawód wiedźma Профессия: ведьма ISBN 978-83-65568-00-7 2007 Fabryka Słów Pierwsze wydanie w dwóch tomach. W 2016 ukazało się wydanie drugie w jednym tomie (wyd. Papierowy Księżyc)
Wiedźma opiekunka Ведьма-хранительница ISBN 978-83-65568-30-4 2010 Fabryka Słów Pierwsze wydanie w dwóch tomach. W 2017 ukazało się wydanie drugie w jednym tomie (wyd. Papierowy Księżyc)
Wiedźma naczelna Верховная ведьма ISBN 978-83-65830-16-6 2011 Fabryka Słów
Wiedźmie opowieści Ведьмины байки ISBN 978-83-65830-15-9 2017 Papierowy Księżyc
Wierni wrogowie Верные враги ISBN 978-83-61386-43-8 2017 Papierowy Księżyc
Kroniki Belorskie Белорские хроники ISBN 978-83-65830-14-2 2019 Papierowy Księżyc

Cykl Rok szczura

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł polski Tytuł oryginalny Polski nr ISBN Data polskiego wydania Polski wydawca Komentarz
Rok Szczura: Widząca Год крысы. Видунья ISBN 978-83-61386-57-5 2014 Papierowy Księżyc
Rok szczura: Wędrowniczka Год крысы. Путница ISBN 978-83-61386-79-7 2015 Papierowy Księżyc Wędrowniczka w języku polskim, została wydana w dwóch tomach.
Rok szczura: Świeca ISBN 978-83-65568-18-2 2016 Papierowy Księżyc

Inne powieści

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł polski Tytuł oryginalny Polski nr ISBN Data polskiego wydania Polski wydawca Komentarz
Szczurynki. Szczurzy żywot w opowiastkach i obrazkach Крысявки. Крысиное житие в байках и картинках ISBN 978-83-61386-60-5 2014 Papierowy Księżyc
Plus/Minus Плюс на минус ISBN 978-83-65830-47-0 2017 Papierowy Księżyc W duecie z Andriejem Ułanowem

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe

[edytuj | edytuj kod]

Cykl Космобиолухи

[edytuj | edytuj kod]
  • Космоолухи: до, между, после (2016)
  • КОСМОБИОЛУХИ (2011)
  • КОСМОЭКОЛУХИ (2012)
  • Космопсихолухи. Том 1 (2014)
  • Космопсихолухи. Том 2 (2014)
  • Космотехнолухи. Том 1 (2016)
  • Космотехнолухи. Том 2 (2016)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Blog autorki [1] i [2]
  2. Biogram w: Zawód Wiedźma. Wyd. Fabryka Słów, 2010 r.
  3. a b volha - Профиль [online], volha.livejournal.com [dostęp 2020-12-16] (ros.).
  4. Irena Blend, Интервью Ольги Громыко сетевой газете Existo [online], fantlab.ru [dostęp 2020-12-16] (ros.).
  5. Ведьмодром: F.A.Q. [online], ogromyko.by [dostęp 2020-12-16] (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]