Olha Szarij
Olha Szarij (2018) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
Narodowość |
ukraińska |
Alma Mater | |
Małżeństwo | |
Strona internetowa |
Serwis | |
---|---|
Liczba wyświetleń |
78,1 mln[1] |
Liczba obserwujących |
0,3 mln[1] |
Sieć partnerska | |
Strona internetowa |
Olha Ołeksijiwna Szarij (ukr. Ольга Олексіївна Шарій), z domu Bondarenko (ukr. Бондаренко; ur. 25 marca 1989 w Kijowie) – ukraińska dziennikarka, żona Anatolija Szarija. Redaktor naczelna serwisu internetowego sharij.net. Obecnie prowadząca także autorski kanał w serwisie YouTube. Członkini Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy. Współzałożycielka ogólnoukraińskiej Partii Szarija.
W 2016 roku zajęła trzecie miejsce w rankingu stu najpopularniejszych blogerów Ukrainy wg „Faktów. ICTV”[2]. W 2017 roku w zestawieniu EkspresoTV pierwszej dwudziestki politycznych blogerów Ukrainy na Facebooku zajęła czwarte miejsce[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Olha Bondarenko urodziła się 25 marca 1989 roku w Kijowie. W 2011 roku ukończyła Kijowski Uniwersytet Narodowy im. Tarasa Szewczenki (specjalność politologia, wydział filozoficzny). W tym samym roku rozpoczęła pracę dziennikarską w serwisach internetowych „Facenews” i „Gloss”[4][5][6].
Działalność dziennikarska
[edytuj | edytuj kod]W 2013 roku podczas Euromajdanu Olha Bondarenko pisała artykuły dla From-UA. W 2014 publikowała w TheKievTimes i Korrespondent.
Jesienią 2014 roku wraz z Anatolijem Szarijem założyła internetowy serwis informacyjny Шарий.net. W 2017 roku strona przeszła procedurę rebrandingu i obecnie posiada dwóch współwłaścicieli: Anatolija i Olhę Szarij.
W 2018 roku uruchomiła swój autorski kanał w serwisie YouTube, który w sierpniu 2018 roku miał 184 tys. subskrybentów.
W 2017 roku złożyła wniosek o członkostwo w Niezależnym Związku Zawodowym Mediów Ukrainy, ale 5 z 7 członków komisji sprzeciwiło się jej wstąpieniu, argumentując, że jej „publiczne oświadczenia nie odpowiadają statutowi organizacji”. Miesiąc później Olha Szarij dołączyła do zrzeszenia dziennikarzy w jednym z krajów Unii Europejskiej, tym samym zostając członkiem Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy[7][8].
Śledztwa dziennikarskie
[edytuj | edytuj kod]W 2018 roku opublikowała wideo z ośrodka narciarskiego Courchevel we Francji, gdzie doradca prezydenta Petro Poroszenki Jurij Kosiuk zamówił butelki Dom Pérignon pod hymn Ukrainy[9].
W 2018 roku w swoim kanale w serwisie YouTube opublikowała unikalne dokumenty z przesłuchań ukraińskiego aktywisty Hennadija Afanasjewa, które zawierały jego zeznania obciążające Ołeha Sencowa[10][11]. Temat wywołał szeroki rezonans w ukraińskich mediach; niektóre z nich stwierdziły, że jest to praca zaangażowana, której celem jest uczynienie sprawy Sencowa „niejednoznaczną”[12][13].
W czerwcu 2018 roku opublikowała nagranie wideo obrazujące wycinki drzew i składowanie śmieci w rezerwacie przyrody w ukraińskich Karpatach[14]. Materiał zwrócił uwagę lokalnych mediów, które poprosiły o komentarz władze regionu[15]. Swalawscy leśnicy powiadomili, że informacja nie odpowiada rzeczywistości, a przedstawicielka hankowyckiego nadleśnictwa stwierdziła, że śmieci to ważna sprawa, ponieważ ludzie wyrzucają śmieci stale, ale to jest problem „ludzi, a nie nasz”.
W sierpniu 2018 roku po zwolnieniu na Krymie Ołeksandra Kostenko, określanego mianem więźnia politycznego, Olha Szarij opublikowała materiał, w którym pokazała, że Kostenko w 2014 został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa Ukrainy. U Kostenko i jego wspólnika Stanisława Krasnowa został odkryty w mieszkaniu skład broni i według SBU, obaj udawali aktywistów Euromajdanu, zaś w rzeczywistości działali w interesie rosyjskich służb specjalnych i chcieli zorganizować atak terrorystyczny[16].
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]Kandydowała w przedterminowych wyborach do Rady Najwyższej Ukrainy, wyznaczonych na 21 lipca 2019. Startowała z drugiego miejsca ogólnokrajowej listy Partii Szarija[17].
Życie osobiste
[edytuj | edytuj kod]Od 2012 roku spotyka się z ukraińskim dziennikarzem i uchodźcą politycznym Anatolijem Szarijem. Od 2017 roku są małżeństwem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ольга Шарий [online], YouTube [dostęp 2020-05-17] .
- ↑ Канал Пінчука піарить блогера Шарія. Depo.ua, 2016-07-21. [dostęp 2018-09-05]. (ukr.).
- ↑ Анатомія українського Facebook. Еспресо TV, 2017-12-14. [dostęp 2018-09-05]. (ukr.).
- ↑ Olha Bondarenko: Рассказ киевлянки о поездке в Литву. 2012-11-06. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Olha Bondarenko: Интервью с тремя парами киевских близнецов. 2012-11-06. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Olha Bondarenko: Как живется украинцам с необычными фамилиями?. Gloss.ua, 2012-11-14. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Maksim Nowikow: НМПУ отказал Ольге Шарий в получении статуса журналиста. NewsTes, 2017-10-10. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Ольга Шарий принята в Международную федерацию журналистов. NewsTes, 2017-11-03. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Советник Порошенко с бокалом шампанского покутил в Куршевеле под гимн Украины. Lenta.ru, 2018-03-05. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Опубликованы показания Афанасьева против Олега Сенцова. Страна.ua, 2018-06-06. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Опубликованы показания Афанасьева против Сенцова. КомментарииУА, 2018-06-07. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Hałyna Sklarewska: Канал NewsOne участвовал в раскрутке темы «протоколов Афанасьева» не менее, чем его владелец Мураев. Детектор медіа, 2018-06-12. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Мураев Сенцов: Технология размывания. Петр и Мазепа, 2018-06-10. [dostęp 2018-09-05]. (ros.).
- ↑ Не плачь, Карпаты w serwisie YouTube
- ↑ Свалявські лісівники спростовують звинувачення у вирубках w serwisie YouTube
- ↑ Кто ты, крымский узник Кремля? w serwisie YouTube
- ↑ Выборы-2019: список партии Партия Шария. segodnya.ua, 2019-07-10. [dostęp 2020-01-09]. (ros.).