Omus audouini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omus audouini
Reiche, 1838
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

trzyszczowate

Plemię

Amblycheilini

Rodzaj

Omus

Gatunek

Omus audouini

Omus audouinigatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny trzyszczowatych. Zamieszkuje zachodnią Nearktykę.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1838 roku przez Louisa Jérôme’a Reiche. Epitet gatunkowy nadano na cześć Jean Victoire’a Audouina[1]. W latach 1909–1924 Thomas Casey opisywał liczne gatunki i podgatunki z rodzaju Omus, z których 17 zsynonimizowanych zostało z O. audouini[2]. Synonimizacji większości z nich dokonał w 1926 roku Walther Horn[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 14 do 18 mm. Ubarwienie ma czarne, niemal matowe. Przedplecze ma zarys z bokami zaokrąglonymi w przedniej połowie, a jego kąty przednie są silnie zagięte ku dołowi. Na pokrywach występują szersze powierzchnie dołkowane oraz węższe powierzchnie bez dołków, tworzące razem nieregularny wzór. W widoku bocznym pokrywy są wyraźnie wysklepione. Populacje z północnej części zasięgu ogólnie osiągają większe rozmiary ciała i mają silniej wyrażoną rzeźbę pokryw niż populacje z południowej jego części[4].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla wysokie lasy deszczowe strefy umiarkowanej oraz przyległe tereny nadbrzeżne i porośnięte wysokimi trawami. Postacie dorosłe w północnej części zasięgu aktywne są od kwietnia do czerwca, w południowej zaś od lutego do maja. Bytują głównie w ściółce cienistych i wilgotnych lasów, jednak nocami i w pochmurne dni polują na terenach odkrytych. Ogólnie O. audouini wybiera siedliska nieco bardziej otwarte niż O. dejeani, ale w umiarkowanie zacienionych lasach rosnących na niskich rzędnych gatunki te występują sympatrycznie. Rozród ma miejsce na odkrytych, płaskich terenach o gliniastym podłożu, jak nabrzeża wód i przecinające las dukty. W glebie larwy wykopują norki. Na czas zimy larwy przestają być aktywne. Cykl życiowy jest co najmniej trzyletni[4].

Gatunek nearktyczny. W Kanadzie występuje w południowo-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej, w tym na Vancouver Island. W Stanach Zjednoczonych zamieszkuje zachodnie części Waszyngtonu i Oregonu oraz północno-zachodnią Kalifornię[4][2]. Wschodnią granicę zasięgu w Stanach Zjednoczonych osiągają docierając wzdłuż Columbia River do hrabstw Benton i Klamath[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. L.J. Reiche. Note sur le genre Omus d' Eschscholtz, et description de deux nouvelles espèces. „Annales de la Société Entomologique de France”. 7 (2), s. 297-302, 1838. 
  2. a b Y. Bousquet. Catalogue of Geadephaga (Coleoptera: Adephaga) of America, north of Mexico. „ZooKeys”. 245, s. 1-1722, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.245.3416. 
  3. Walther Horn: Carabidae: Cicindelinae. W: W. Junk, S. Schenkling: Carabidae: CicindelinaeColeopterorum catalogus. Pars 86. Berlin: W. Junk, 1926.
  4. a b c d David L. Pearson, C. Barry Knisley, Daniel Paul Duran, Charles J. Kazilek: A Field Guide to the Tiger Beetles of the United States and Canada. Identification, Natural History and Distribution of the Cicindelidae. Oxford University Press, 2015, s. 57-58.