Przejdź do zawartości

Oomorphus concolor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oomorphus concolor
(Sturm, 1807)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

stonki

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Lamprosomatinae

Rodzaj

Oomorphus

Podrodzaj

Oomorphus s.str.

Gatunek

Oomorphus (Oomorphus) concolor

Synonimy
  • Byrrhus concolor Sturm, 1807
  • Lamprosoma concolor (Sturm, 1807)
  • Lamprosoma kolbei Scholz, 1926
  • Phalacrus maritimus Stephens, 1829
  • Oomorphus unicolor Brulle, 1834

Oomorphus concolorgatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Lamprosomatinae. Zamieszkuje Europę i Zakaukazie.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1807 roku przez Jacoba Sturma pod nazwą Byrrhus concolor. W 1831 roku umieszczony został przez Johna Curtisa w nowym rodzaju Oomorphus, dla którego stanowi gatunek typowy[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o owalnym w zarysie ciele długości od 2 do 3 mm. Ubarwiony jest jednolicie lśniąco czarno ze słabym połyskiem metalicznym; wyjątkiem jest tylko czerwony drugi człon czułków. Przedplecze jest punktowane, a często ponadto pokryte siateczką zmarszczek. Na przedpiersiu obecne są rowki, w których chować się mogą czułki. Odnóża są krótkie[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Imago w środowisku naturalnym

Owad rozmieszczony głównie na terenach pagórkowatych, pogórzach i w górach. Zasiedla skraje lasów, śródleśne polany, zacienione zarośla, wilgotne łąki czy ziołorośla na pobrzeżach dróg[3][2][4]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od maja do lipca na roślinach zielnych[3]. Fitofagiczne larwy żerują na podagrycznikach, w tym na podagryczniku pospolitym[3][2][4].

Gatunek palearktyczny, jedyny przedstawiciel swojej podrodziny na kontynencie europejskim. Znany jest z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, europejskiej części Rosji i Azerbejdżanu[1]. Rzadko spotykany[3][4]. W Polsce podawany jest z nielicznych stanowisk na południu kraju[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 352, ISBN 978-87-88757-84-2.
  2. a b c Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 102.
  3. a b c d e B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990. 
  4. a b c Oomorphus concolor. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-17].
  5. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.