Oposik
Gracilinanus[1] | |||
A.L. Gardner & Creighton, 1989[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – oposik zwinny (G. agilis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
oposik | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Didelphys microtarsus J.A. Wagner, 1842 | |||
Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Oposik[3] (Gracilinanus) – rodzaj ssaków z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[4][5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 6,7–18,5 cm, długość ogona 7–17,7 cm; masa ciała 10–58 g[5][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniowali w 1989 roku amerykańscy zoolodzy Alfred L. Gardner i G. Ken Creighton na łamach Proceedings of the Biological Society of Washington[2]. Jako gatunek typowy autorzy wyznaczyli oposika małostopego (G. microtarsus).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Gracilinanus: łac. gracilis lub gracilus „smukły, cienki”; gr. νανος nanos „karzeł”[2].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][4][3]:
- Gracilinanus emiliae (O. Thomas, 1909) – oposik brazylijski
- Gracilinanus agilis (Burmeister, 1854) – oposik zwinny
- Gracilinanus peruanus (Tate, 1931)
- Gracilinanus aceramarcae (Tate, 1931) – oposik andyjski
- Gracilinanus microtarsus (J.A. Wagner, 1842) – oposik małostopy
- Gracilinanus dryas (O. Thomas, 1898) – oposik wenezuelski
- Gracilinanus marica (O. Thomas, 1898) – oposik północny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gracilinanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c A.L. Gardner & G.K. Creighton. A New Generic Name For Tates (1933) Microtarsus Group Of South-American Mouse Opossums (Marsupialia, Didelphidae). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 102, s. 4, 1989. (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 2–3. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest (redaktorzy): Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 52–54. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b D. Astúa: Family Didelphidae (Opossums). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 170–173. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Gracilinanus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-20].
- ↑ Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 38. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).