Optyka biomedyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Optyka biomedyczna, biooptyka – dziedzina medycyny z zakresu inżynierii biomedycznej zajmująca się wykorzystaniem światła w badaniach obiektów biologicznych, w diagnostyce medycznej i terapii.

Zastosowania optyki w terapii to wykorzystanie światła do cięcia, topienia, spawania tkanek, do koagulacji, rozdrobnienia, karbonizacji i waporyzacji. Chirurgiczne zabiegi laserowe stosowane są w chirurgii tkanek miękkich, w dermatologii estetycznej, w stomatologii i w innych działach medycyny[1].

Metody optyczne w diagnostyce medycznej wykorzystuje się w diagnostyce obrazowej (mikroskopii, mikroskopii fluorescencyjnej, transiluminacji) oraz w diagnostyce spektroskopowej tkanek i biomateriałów.

Ośrodki biooptyczne w Polsce[edytuj | edytuj kod]

W Polsce prowadzone są badania naukowe w zakresie optyki biomedycznej przez grupy badawcze na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej:

  • Grupa Bio-Optyki w Katedrze Inżynierii Biomedycznej (kierownik: Halina Podbielska)
  • Grupa Optyki Fizjologicznej w Instytucie Fizyki (kierownik: Henryk Kasprzak).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Toporek: Optyka biomedyczna, inzynieria-biomedyczna.com.pl, 8 maja 2010